IMG 03 (6)

Miąższość bez kory

l«n'l

Im)

3

4

5

6

7

8

9

10

U

12

13

U

15

16 17 U

19

20

21

22

2)

24

23

25

24

23

23

22

22

21

20

20

19

19

18

17

17

16

13

14

13

12

10

9

7

5

2

0

061 _m' 0.70 n,^ł 13

OMm'

E. Określanie miąższości strzały i części strzały bez kory

Do niektórych celów praktyki gospodarczej wymagana jesi znajomość miąższości strzały i części strzały bez kory drzewa stojącego. Do tego cełu służą tablice opracowane w Polsce przez B. Radwańskiego (1955. 1956. 1963 i 1974) (tab 16).

Tablice podają grubość bez kory w

Tabela 16

Wyciąg z tablic muuszośa i ztkeżystości dłużyc. Wód i wyrrynków strzały da sosny opracowanych przez Radwańskiego

PWrśnka w kont    28 cm

Wysokość drzewa    25 m

Ofległość Grabość bez kory od podfliwy w cieńtzyin kołku

(cml 0.06

0.10

0.U

ais

a:o

a26

aso

a33

0.36

0J9

0.42

0.45

a47

0.49

0.51

0.53

0.55

0.57

0.58

059

0.60

0.60

0.60

0.61

__ 061

Muzsioić untiy hez tory M uzwoić urrsly w korze Procm nuązaoici kory

różnych miejscach strzały oraz miąższość bez kory od podstawy do różnych wysokości. Tablice pozwalają na określenie miąższości bez kory części pnia z dowolnej wysokości. Przy posługiwaniu się tablicami wymagana jest znajomość picrśnicy drzewa w korze oraz wysokości drzewa. Tablice mogą znaleźć zastosowanie przy wykonywaniu szacunków brakarskich.

•    Przykład Picrtnica drzewa wynosi 28 cm.

•    wysokość 25 m Z odcinka strzały od podstawy do wysokości 17 m chcemy wyrobić drewno wielkowymiarowe. Z pozostałej części strzały, aż do miejsca, w którym grubość bez kory wynosi 5 cm. wyrobimy drewno średniowymiarowe. Obliczmy miąższość bez kory poszczególnych sortymentów.

W tablicach Radwańskiego po znalezieniu odpowiedniej tabeli odczytujemy miąższość drewna wielkowymiarowego do wysokości 17 m - 0.55 tn' Szukamy teraz grubości bez kory równej 5 cm. Znajduje sic ona na wysokości 23 m. Miąższość od podstawy do tej wysokości wynosi 0.60 tn Miąższość drewna średniowymiarowego otrzymujemy z różnicy miąższości 0.60-0.55 = 0.05 m\

Tablice Radwańskiego podają również miąższość strzały w korze i bez kory. procent miąższości kory. tj. miąższość kory wyrażoną w procentach miąższości strzały w korze, oraz miąższość gałęzi. Tablice takie Radwański opracował dla sosny, świerka, jodły i olszy.

Część III.

Pomiar drzewostanu

I. Ogólne zasady pomiaru miąższości drzewostanu

Miąższość drzewostanu można określić z sumy miąższości pojedynczych drzew. Taki sposób, wymagający stosowania elektronicznej techniki obliczeniowej, jest stosowany w badaniach naukowych.

Najczęściej do miąższości drzewostanu dochodzi się z sumy miąższości grup drzew o zbliżonych wymiarach Podstawą podziału drzewostanu na grupy jest pierś-nica drzewa. Podczas pomiaru pierśnic drzew w drzewostanie nie mierzy się dokładnie pierśnicy każdego drzewa, ale zaokrągla się ją przez zaliczanie drzew do stopni grubości, których szerokość może wynosić 1. 2 cm lub więcej centymetrów. Dla poszczególnych stopni grubości określa się średnie wartości cech niezbędnych do określenia miąższości stopnia:

^v2 ~ ⁿ2 82 *2/2

(3.1)

^V= £",8, Kf

im |

gdzie: W	- miąższość stopni pierśnic.
nu	- liczba drzew w poszczególnych stopniach pierśnicy.
8i‘ 82• • 8u	- przeciętne pole przekroju drzew dla stopnia pierśnic.
h},h2.... hu	- średnia wysokość stopni pierśnic.
fvh' Su	- przeciętna liczba kształtu stopni pierśnic.
V	- miąższość drzewostanu.
u	- liczba stopni pierśnic.

Do miąższości drzewostanu można dojść przez sumę miąższości klas pierśnic Klasy tworzy się przez odpowiednie połączenie stopni pierśnic Połączeniem najprostszym jest utworzenie klas z dwóch lub większej liczby stopni pierśnic Klasy mor