© Agencja Promocji Zieleni
Rozłogowa bylina tworząca zwarte łany delikatnych, pokładających się pędów z jasnozielonymi liśćmi w okółkach. Wys. 10-20 cm. Kwiaty drobne, białe, w luźnych kwiatostanach na wierzchołkach pędów, w IV-V. Więdnące liście i pędy, na przykład po zerwaniu, wydzielają silny zapach świeżego siana. Wymaga gleby próchnicznej i raczej wilgotnej. Odpowiednia do nasadzeń naturalistycznych (patrz też łab.: 13,16) w grupach po kilkadziesiąt roślin lub na dużych powierzchniach. Liczba roślin na 1 mz-9.
Niska bylina górska, o niewielkich liściach, dl. do 5 cm, skupionych w rozetę (z czasem powstaje gęsta poduszka) i bardzo dużych, kielichowatych kwiatach wyjątkowo jaskrawej, czystoniebieskiej barwy, w IV-V. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza, obfitości światła i niezbyt wysokiej temperatury podłoża, gleby stale wilgotnej, próchnicznej. Nie znosi wapnia w podłożu. Nadaje się do ogrodu skalnego, gdzie starannie trzeba dobrać sąsiednie rośliny o zbliżonej, małej sile wzrostu (patrz tab. 4). Sadzona pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m2-16.
Strefa 6 Górska bylina tworząca kępy, wys. do 15 cm, liście do 2,5 cm, w rozetach, sztywne, skórzaste, kwiaty pojedyncze, dl. 1,5 cm, dzwonkowate, ciemnoniebieskie, wewnątrz jasne, w VI. Wymaga wapiennego podłoża. Sadzimy w ogrodzie skalnym (patrz tab. 4) pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m*-16.
I
Bylina o kępiastym pokroju, wys. do 40 cm. Spomiędzy dużych liści rozetowych wyrastają latem rzadko ulistnione pędy kwiatowe. Kwiaty niebieskie, duże, osadzone pojedynczo lub po kilka na wierzchołkach pędów, w VIII. Wymaga stanowiska słonecznego, gleby żyznej, przepuszczalnej, dość tolerancyjna na zawartość wapnia w podłożu. Sadzimy w ogrodzie skalnym (patrz tab. 4) pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba rośGn na 1 nf-9.
Strefa 6 Kępiasta bylina z licznymi pędami wyprostowanymi lub pokładającymi się, dl. 20-30 cm,
gęsto ulistnionymi. Kwiaty w gęstych, wierzchołkowych kwiatostanach, dzwonkowate, niebieskie, białawe wewnątrz, w VII-VIII. Wymaga wilgotnej atmosfery i stale wilgotnego, ale umiarkowanie podłoża. Nadaje się do ogrodu skalnego (patrz tab. 4) w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m2-9.
Tworzy darń z wieloma płożącymi się pędami płonnymi. Pędy kwiatowe wyrastają do wys. 20 cm. Kwiaty bardzo duże, lazurowo błękitne, z purpurowymi smugami, pojedynczo na wierzchołkach pędów, w IX-X. Piękna, ale bardzo wymagająca bylina dla zaawansowanych amatorów. Wymaga stanowiska słonecznego, z wilgotnym powietrzem, podłoża bardzo przepuszczalnego, o lekko kwaśnym odczynie, z dodatkiem torfu, stale wilgotnego. Stosowana w nasadzeniach naturalistycznych (patrz tab. 14) w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m2-9.
Szybko rozrastająca się bylina o szeroko kępiastym pokroju, wys. do 30 cm. Ulist-nienie dekoracyjne przez cały sezon wegetacyjny, różowe kwiaty, w Vl-Vll. W miejscach słonecznych lub lekko zacienionych, nie wymagający co do gleby. Rośnie dość szybko. Polecany na zadamiania (patrz też tab.: 2,10) dużych powierzchni lub w grupach po 10-20 razem. Liczba roślin na 1 m2-?.
Odmiany różnią się od siebie barwą kwiatów.