3 Agencja Promocji Zieleni
Sltyrlnchlum angustlfollum (miecznica wąskolistna) *$y£*
I
Strofa 3 Nlowlelka bylina przypominająca kępkę trawy. Wyrasta do wys. 15-20 cm. Liście ma I wąskie, ciemnozielone. Pędy kwiatowe rozgałęzione, kwiaty po kilka na wierzchołkach pędów, fioletowonlebleskle, z żółtą gardzielą, drobne, w V*VI. Często sama się rozsiewa. Jedyny gatunek tego rodzaju naprawdę zimotrwały w naszym klimacie. Stoso-
__I wana w ogrodach skalnych (patrz też tab. 6) w małych grupach po 3-10 razem. Licz-
W W ba roślin na 1 mM6.
Solldago hybrlda (nawloć ogrodowa)
strefa 4
I
Popularna bylina, niestety w niektórych okolicach rozsiewa się Intensywnie. Ogrodowe odmiany mają pędy sztywne, gęsto ulistnlone, liście wąskolancetowate, ząbkowane, koszyczki kwiatowe żółte, w obfitych kwiatostanach. Różnią się wysokością, kształtem kwiatostanów I porą kwitnienia. Dobrze rosną na każdej glebie, umiarkowanie, nie nadmiernie wilgotnej. Bardzo ważne jest wczesne ścinanie kwiatostanów po przekwitnleniu, aby nie dopuścić do rozsiewania się nasion. Doskonała na rabaty (patrz też tab. 3) w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 mz: 5-9, zależnie od siły wzrostu odmiany.
Strefa 5 silnie rosnąca, ozdobna trawa, wys. do 150 cm. Ma liście wąskie, łukowato przewie
szające się, ciemnozielone z wąskim, żółtym obrzeżeniem. Rozrasta się podziemnymi rozłogami. Liście bardzo odporne na warunki atmosferyczne, po zaschnięciu pozostają ozdobne przez całą zimę. Kwitnie od Vlll-X. Wymaga stanowiska raczej wilgotnego. Doskonała na rabaty (patrz też tab.: 3,25) pojedynczo lub 2-3 w gru* _| ple. Liczba roślin na 1 m2-3.
Strefa 5 Płożąca się bylina o dużych, jajowatych liściach pokrytych gęstym, białym kutnerem.
7 Wys. do 40 cm, kwiatostany ozdobne w początkowej fazie, od Vl-Vll, potem można ou. I i® wycinać. Znosi suszę. Doskonała na rabaty (patrz też tab.: 3,4,8,11,26) w ma-JuL w łych grupach lub na dużych powierzchniach. Liczba roślin na 1 mJ*12.
Liczba roślin na 1 m2-9.
Strefa 5 Kępiasta bylina, wys. 30-50 cm, liście szerokojajowate, tępe, równomiernie karbowane, pomarszczone i szorstko owłosione. Kwiaty fioletowe, dl. do 3 cm, w gęstych, bll-|#i| sko siebie osadzonych okółkach, w VI-VII. Dobrze rośnie w pełnym słońcu I w półcie-* ' J “| niu. Doskonała na rabaty (patrz też tab.: 1,2,12) w małych grupach po 3-10 razem.
*
»
Podobny do żywokostu lekarskiego, ale wyrasta tylko do wysokości 30 cm. Choć rozrasta się również silnie, rozłogi ma krótsze, tworzy więc zwarty lan liści, dlatego stosowany jest jako roślina okrywowa w miejscach lekko ocienionych. Kwiaty bla-dożółte, w pąkach zaczerwienione, w V. Stosowana do zadarniania (patrz też tab.: 9,10,13,14,16) na dużych powierzchniach. Liczba roślin na 1 m?-9.
S
te
l
Bylina uprawiana przede wszystkim na cięcie kwiatów. Dorasta do 30-60 cm. Ma wyprostowane, nierozgałęzlone, nagie łodygi. Liście odziomkowe są podwójnie pierzaste. Koszyczki kwiatowe wyrastają pojedynczo na bardzo długich szypul-kach. Kwiaty języczkowate białe lub różowe, często w 2 okółkach, kwiaty rurkowate natomiast żółte, w V-VI. Najlepiej rośnie na glebach cięższych, gliniastych z dodatkiem próchnicy. Wczesne ścięcie przekwitłych kwiatostanów powoduje powtórne kwitnienie. Po 3-4 latach uprawy rośliny trzeba przesadzać i przy okazji dzielić. Doskonała na rabaty (patrz też tab. 3) w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m?-7.
Znane są odmiany o koszyczkach pojedynczych lub pełnych, w barwach, białej, różowej, czerwonej.