•0. Wypl yw cieczy elastycznej. O ile z dużego zbiornika, w którym przez pompowanie utrzymywane jest stałe ciśnienie i gaz ma prędkość o = 0 (rys. 63), wypływa na zewnątrz gaz doskonały, to wówczas zachodzi związek
i ip — cp(T Tj)
| więc
Stąd jak dla adiabaty
X
Pt) C ■
Ponieważ T = R , natomiast =
Dla par stosuje się ten sam związek co dla gazów doskonałych, tylko zamiast | = 1,4 podstawić należy empirycznie znalezione wartości na wykładnik adiabaty:
dla pary wilgotnej * = 1,035 Hf 0,1 x, dla pary przegrzanej * = 1,3.
Rys. 63-Wypływ cieczy elastycznej przy stałym ciśnieniu i prędkości .c = 0
Tak przystosowane do par równanie dla gazów ma znaczenie tylko w pewnych granicach ciśnień i temperatur takich właśnie, jakie stosowane są w technice współczesnej.
Najczęściej jednak obecnie oblicza się prędkość wypływu par nie posługując się tym równaniem, lecz z wykresu i-s, mianowicie wobec znanej już zależności
Zachodzi związek
[VIII, 10al
c0 s 120—^) m/s
przy podstawieniu wartości entalpii w J/kg.
Jeżeli posługujemy się układem technicznym jednostek oraz wy* kresem i-s z podziałką entalpii wyrażoną w kcal/kg, to wzór [VIII, lOa] przyjmie postać
gdzie: gc = 9,807 kg • m/(kG • s2) oraz A = 1/427 kcal/kG • m.
Rys. 64-Obliczanie prędkości wypływu z wykresu i-s dla różnic i~U
Wielkość (i—io) odmierza się jako odcinek pomiędzy stanem wyjściowym pary 1 a izobarą po ciśnienia wypływu (rys. 64), z tej różnicy wyciąga się pierwiastek, mnożąc wynik przez 91,53 i otrzymuje się prędkość wypływu w m/s.
Aby jednak zadanie jeszcze bardziej ułatwić na wykresach i-s podana jest podziałka pierwiastkowa dla różnic i — i0 tak, że od razu odcina się dla danego adiabatycznego spadku ciśnień szukaną prędkość wypływu (rys. 64).
61. Dość wypływającej cieczy elastycznej. Przez dany otwór o przekroju H wypływa, według równania ciągłości strugi i wyżej wyprowadzonego równania na prędkość wypływu, ilość czynnika
vB
gdzie 11 v odnoszą się do stanu pary lub gazu w zbiorniku, natomiast p„ i t>0 do stanu w przekroju wypływu.
Ponieważ
i
187