IMG632

910 Antropologia strukturalna

(Masauwó: x) Csi (Muyingwó: Masauwó) (Shalako: Muyingwó) (y. Masauwó)

gdzie x d y reprezentują wartości arbitralne, które trzeba jednak postulować dla dwóch wersji „skrajnych”. W wersjach tych bóg Masauwó jawi się bowiem sam, nie zaś w stosunku z innym bogiem (wersja 2), bądź też jest nieobecny (wersja 3), a jednak ma przypisane sobie funkcje, które pozostają zrelatywizowane. W pierwszej wersji Ma-suuwfl (sam) jest bóstwem wspomagającym ludzi, choć nie bezwyjątkowo; w wersji 4 jest im wrogi, ale mógłby być nim bardziej. Jego rola określona jest zatem, przynajmniej implicite, przez porównanie z inną rolą, możliwą i nieuszczegółowioną, reprezentowaną tu przez wartości ,r i y. Natomiast w wersji 2 Muyingwó jest bardziej opiekuńczy niż MasauwD, a w wersji 3 — Shalako jest nim bardziej niż Muyingwó.

Można zbudować serię formalnie analogiczną z wersji podobnego mitu pochodzących z plemienia Keresan:

(Poshaiyanki: a:) jn> (Lea: Poshaiyanki) a? (Poshaiyanki: Tla-moni) ćsa (y: Poshaiyanki).

Ten typ struktury zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ socjologowie napotkali go już w dwóch innych dziedzinach: w dziedzinie stosunków podporządkowania u ku-rowatych i innych zwierząt (pecking-order) oraz w dziedzinie stosunków pokrewieństwa, gdzie nadaliśmy mu nazwę wymiany uogólnionej. Wyodrębniając teraz ten typ struktury na trzeciej płaszczyźnie, na płaszczyźnie myśli mitycznej, możemy oczekiwać, że znajdujemy się w poło-' i żeniu bardziej sprzyjającym odsłonięciu jego prawdziwej roli wśród zjawisk społecznych oraz dostarczeniu ogólniejszej interpretacji teoretycznej.

Wreszcie, jeśli zdoła się uporządkować pełną serię wariantów w postaci grupy permutacji, można spodziewać się odkrycia prawa tej grupy. Przy obecnym stanie badań należy zadowolić się tu bardzo ogólnymi wskazaniami. Niezależnie od uściśleń i zmian, które trzeba będzie wnosić do podanej poniżej formuły, wydaje się faktem ustalonym, że każdy mit (traktowany jako zbiór swych wariantów) jest sprowadzalny do relacji kanonicznej typu:

§P§ I F_y(b) |§ F_v(b) : F^., (y)

gdzie, jeśli dwa człony a i b oraz dwie funkcje tych członów x i y są dane równocześnie, zakłada się istnienie stosunku równoważności między dwiema sytuacjami określonymi odpowiednio przez inwersję członów i relacji, przy czym muszą być spełnione dwa warunki: 1. Jeden z członów musi być zastąpiony przez swoje przeciwieństwo (w wyrażeniu powyżej są to a i a—1). —2. Wraz z tym musi nastąpić korelatywna inwersja między wartością funkcji i wartością członu (powyżej: y i a).

Formuła ta zyskuje pełnię swego znaczenia, gdy przypominamy sobie, że wedle Freuda dwa urazy (nie zaś jeden, jak się często przypuszcza) są nieodzowne dla zrodzenia się tego indywidualnego mitu, na którym polega nerwica. Usiłując stosować podaną formułę do tych urazów (co do których należałoby postulować, że spełniają odpowiednio podane wyżej warunki 1 i 2), można by zapewne nadać genetycznemu prawu mitu postać bardziej ścisłą i dokładną. Przede wszystkim zaś bylibyśmy w stanie rozwinąć równolegle socjologiczne i psychologiczne badanie myślenia mitycznego, a może nawet prowadzić je laboratoryjnie, poddając hipotezy robocze kontroli doświadczalnej.

Niestety, niesprzyjające warunki, w jakich znajdują się badania naukowe we Francji, nie pozwalają chwilowo posunąć tej pracy dalej. Teksty mityczne są niezmiernie obfite. Ich rozczłonkowanie na jednostki konstytutywne wymaga pracy zespołowej i personelu technicznego. Wariant średnich rozmiarów dostarcza wielu setek kart. Aby odkryć najlepszy układ tych kart w kolumny i wiersze, trzeba mieć pionowe klasery o rozmiarach ok. 2mX1.50m, zaopatrzone w przegrody, w których można dowolnie roz-