IMGi89 (2)

14.09	Sytuacja zorga-	Paweł bierze grab ki. Idzie na działkę rekrea-	Umiejętności
2004	niżowa na	cyjną. Zaczyna grabić liście. Pociąga grabki,	posługiwania
	w ogrodzie	ale nie zbiera iści. Zauważa to Robert: „Tak	się narzędzia-
	przedszkolnym.	się nie grabi, zostawiasz liście'. Paweł: .No	mi. Stosunek
	Dzieci mają	to co. ja będę tak grabi'. Roman .Ja ci po-	do pracy i ko-
	sprzątać i u po-	każę. jak się grabi'. Paweł: .A ja nie chcę".	lęgów. Umie-
	rządkować	rzuca grabie i idzie na huśtawkę Roman:	jętność współ-
	ogród	.Proszę pani, Paweł nie chce grabić*. Paweł: „Bo nie chcę i już, nie umiem*. Roman: _Faj-tfapa". Paweł skacze do Romana i go bije. Roman mu oddaje Paweł siada z boku i płacze. Po chwili wstaje, podchodzi do Romka i Kazi i rozrzuca zagrabione liście. Roman go bije. Paweł odchodzi i siada pod drzewem. Zachęcany do pracy przez nauczycielkę mówi: „Ja nie umiem i nie chcę'.	pracy i współdziałania.

Przedstawiony arkusz nie jest kompletny i nie zawiera całokształtu obserwacji zachowań Pawła. Dokonano wyboru tylko niektórych przykładów, w celu ukazania sposobu zapisu z wykorzystaniem różnych sytuacji wychowawczych.

Przykładowa obserwacja w sytuacji zorganizowanej

Miejsce obserwacji: sala lekcyjna.

Obserwacja prowadzona podczas zorganizowanego zajęcia.

Osoba obserwowana: uczeń klasy II szkoły podstawowej - Marek.

Początek zajęć: Marek krzywo siedzi na krześle. Podczas gdy inne dzieci słuchają czytanego przez nauczyciela opowiadania, on kładzie głowę na ławce. Leżąc, spogląda na kolegę siedzącego obok i robi różne miny.

Dzieci rozwiązują zadanie, które jest bardzo łatwe, wszystkie podnoszą ręce do góry, również Marek. Niestety pani nie poprosiła go o podanie wyniku zadania, wskazała na inną osobę. Marek robi minę wyrażającą swoje niezadowolenie.

Nauczycielka każe dzieciom samodzielnie rozwiązać zadanie w podręczniku.

Uczniowie pracują, a Marka jak gdyby nic to nie obchodziło: siedzi, uśmiecha się pod nosem, mówi coś śmiesznego, pobudza kolegów do śmiechu. Gdy jeden kolega zwrócił mu uwagę, Marek wykonał gest jakby chciał go uderzyć.

139