IMGy78

Kiedy mamy prawo do optymistycznej prognozy?

Wówczas, gdy nasze obserwacje wskazują na lepszą zdolność dziecka do kontrolowania swoich reakcji na płynące z otoczenia bodźce, gdy jego zachowania są mniej impulsywne i destrukcyjne, a aktywność ruchowa i wydatkowanie energii - bardziej celowe.

Poprawa uwidocznia się również w mniejszej „wypadkowości”, w byciu bardziej ostrożnym. Wskazuje na nią wydłużenie się czasu koncentracji uwagi, dłuższe pozostawanie przy jednego typu aktywności. Często dziecko zaczyna interesować się takimi czynnościami i zadaniami, których wcześniej w ogóle nie podejmowało.

O poprawie funkcjonowania świadczy też większa akceptacja ze strony rówieśników. Dziecko, mając świadomość swojej nadmiernej ruchliwości i hałaśliwości, bez przypominania wycofuje się z zachowań nieakceptowanych - przejawia większą samokontrolę. Poprawa - to lepsza zdolność podporządkowania się poleceniom i korzystania ze słownych instrukcji. Stopniowo dziecko jest w stanie bawić się z innymi bardziej zgodnie, bez wywoływania konfliktów. Jest mniej męczliwe. Staje się zdolne do przestrzegania przyjętych reguł zachowania w czasie terapii, w szkole, w domu.

W kontrolnym badaniu testami integracji sensorycznej dziecko uzyskuje lepsze wyniki.

ĆWICZENIA WSTĘPNE, PROWADZĄCE DO NAUKI PISANIA

L Zanim dziecko zacznie pisać, musi przejść kilka bardzo ważnych, choć mało znanych kroków, które przygotują je do pisania krętych linii. Uchylmy rąbka tej tajemnicy -wspólnie możemy zanalizować i lepiej zrozumieć mecha-nizmy ciała konieczne do pisania. Te wstępne kroki to: 1) samoobsługa, 2) chwyt dłoniowy i pęsetkowy (trzypunktowy) i 3) używanie nie piszącej ręki do trzymania papieru.

10S