IMG�82

EN ISO 14688-1:2002

Tablica 2 — Oznaczanie i opis gruntu organicznego

Termin	Opis
Torf włóknisty	Struktura włóknista, łatwo rozpoznawalne tkanki roślinne, zachowuje pewną wytrzyma**^1.
Torf pseudowłóknisty	Rozpoznawalne tkanki roślinne: brak wytrzymałości rozpoznawalnego materiału rośiinnegr:
Torf amorficzny	Brak widocznych struktur roślinnych, konsystencja papkowata
Gytia	Rozłożone szczątki roślinne i zwierzęce: może zawierać składniki nieorganiczne
Humus	Pozostałości roślin, żywe organizmy i ich odchody razem ze składnikami nieorganicznymi tworzy grunt na powierzchni terenu (warstwę przypowierzchniową)

4.7 Grunty wulkaniczne

Cząstki gruntów wulkanicznych mają zazwyczaj kształt pęcherzyków, a ich gęstość jest stosunkowo mała. Grunty te mają charakterystyczną barwę zależną od właściwości magmy lub skały macierzystej. Grunt wulkaniczny jako frakcja główna jest oznaczany i opisywany według wielkości cząstek, struktury i barwy (patrz Tablica 3)

Tablica 3 - Oznaczanie i opis gruntów wulkanicznych

Termin		Wymiary cząstek mm	Opis
Głazy wulkaniczne		>63	-
Lapille	-
	Pumeks	> 2,0 < 6,3	Cząstki są pęcherzykowate, białe
	Skoria (żużel)		Cząstki są pęcherzy kowate, czarne
Popiół wulkaniczny	Piasek wulkaniczny	ś 2,0	Grunt wykazuje charakterystyczne (duże zróżnicowanie) właściwości geotechniczne dla każdego terenu
	Tuf		W większości przypadków grunt posiada lokalną nazwę

4.8 Nieciągłości i warstwowanie

Terminu nieciągłość używa się do określenia powierzchni w gruncie, które oddzielają grunty różnych rodzajów lub tworzą powierzchnie osłabienia wewnątrz gruntu. Większość nieciągłości należy do jednej z dwóch poniżej wymienionych grup.

a)    Nieciągłości „sedymentacyjne”, wynikające z warunków w jakich był grunt osadzany lub formowany, takie jak powierzchnie warstw, które są zwykle równoległe, lecz mogą wykazywać struktury sedymentacyjne takie jak warstwowanie poprzeczne lub frakcjonalne. Tego typu cechy mogą nie być spękaniami mechanicznymi i należy je opisywać miąższością jednostek pomiędzy powierzchniami warstwowania.

b)    Nieciągłości „mechaniczne”, obejmujące spękania mechaniczne w gruncie powstające w wyniku skurczu, odciążenia po stopnieniu lodu lub działania naprężeń tektonicznych. Szczeliny, uskoki i ścięcia są przykładami tego typu nieciągłości i są one powszechne w gruntach prekonsolidowanych. Szczeliny i ścięcia mogą być także wynikiem wcześniejszego osuwiska w gruncie.

Nieciągłości mogą wpływać w znaczący sposób na właściwości gruntu, a częstość ich występowania jest opisywana przez rozstaw pomiędzy nimi. Można częstość nieciągłości podawać także w formie ilościowej Nieciągłości można opisywać zgodnie z ISO 14689.

4.9 Grunty warstwowe i przemieszane

Przemienne występowanie różnych grup gruntów w warstwach o zmiennej miąższości i rozciągłości (cienkie laminy, gwałtowne zmiany), może być opisywane dla celów praktycznych łącznie. Należy także opisywać właściwości pojedynczych warstw i uwzględniać również bardzo cienkie warstwy. Warstwowanie może być zaburzone na skutek różnych przyczyn (korzenie, nory, krioturbacja), tak że powstają grunty przemieszane, np. grunty solifiukcyjne.