kral2

Jeśli chodzi o zabezpieczenie przeciw agresywnemu działaniu spalin, to stosuje sic sraaunmrne_\vewnętrznęj powierzchni betonu powłokami ochron-nymi (gdy nie ma wykładziny), jak również zewnętrznej powierzchni płaszcza przy wylocie — np. odpowiedmnTlizkTem"wodnym, specjalnyn^lalderem lub Jarbą kwasoodpornąi materiałami bitumicznymi naturalnymi i sztucznymi¹^ Ńa wewnętrzną powierzchnię trzonu komina można również nakleić powłokę izolacyjną z oppanolu. winiduru lub polietylenu, po stwierdzeniu ich przydatności w oparciu o sprawdzonąodpornosc~rra“5iHualne wpływy chemiczne oraz wysoką i niską temperaturę, na wytrzymałość mechaniczną, szczelność, przyczepność i na zachowanie w czasie.

Ujemną stroną izolacji sypkich jest ich osiadanie, wskutek czego tworzą się między płaszczem i wykładziną wolne, niezaizolowane należycie przestrzenie powietrzne, dające zwiększone straty cieplne. W celu zmniejszenia osiadania izolacji daje się w wykładzinie, w odstępach pionowych co ok. 2 m. wystające pasy poziome, na których opiera się izolacja zasypkowa (rys. 25).

1.5.9. Wykładziny wewnętrzne

Wykładziny wewnętrzne komina osłaniają płaszcz przed agresywnymi skład-nij^nLspalin-.nraz--dają oparcie lub zamknięcie przestrzeni izolacji termicznej.

Gdy ilość agresywnych domieszek w gazach spalinowych jest nieznaczna, a temperatura spalin nieszkodliwa dla płaszcza, wtedy można zaniechać wykładziny, powlekając jedynie wewnątrzną stronę płaszcza komina odpowiednią mieszanką kwasoodporną.

Wykładziny wykonuje się w postaci bębnów o grubości zwykle pól cegły i wysokości 5-1-10 m. Poszczególne bębny opierają się na poziomych wewnętrznych gzymsach, wystających z płaszcza (rys. 26 i 27).

Materiał wykładziny powinien być tak dobrany, żeby był odporny na wysokie temperatury występujące w kominie. Gdy temperatury gazów nie przekraczają 350°C, stosuje się wykładziny murow-anez^IoBrzFwypaTonyćh (cegieł ceramicz-~nych zwykłych lub, kominówek dla kominów o małych średnicach; przy silnie agresywnych gazach daje się cegły klinkierowe.

Przy wysokich temperaturach powyżej 350°C stosuje się cegły szamotowe; mają one kształt i wymiary cegieł zwykłych, ale istnieją również kształtki o innych wymiarach.

Cegła szamotow a wytrzymuje temperatury do 1200 C. Jej ciężar objętościowy waha się 1200—2000 kG/m³J\yg normy obciążeń 1900 kG/m³), wytrzymałość na ściskanie i00—150 kG /cm², a przewodność cieplna wynosi 0,3-1-0,75 kcal/m.h^cC w temperaturze 20°C do 0,541,2 kcal/m.h°C w temperaturze ok. 1000°C. Bardziej szczegółowe dane patrz załącznik do normy kominowej PN/B-03004.

Mur z cegły szamotowej układa się na cienkie spoiny (24-5 mm) na zaprawie szamotowej rzadkiej, o następującym składzie na 1 m³ zaprawy: suchej gliny ogniotrwałej 450 kg, proszku szamotowego o ziarnach do 2 mm — 770 kg i wody ok. 600 1.

Gdy gazy są mało agresywne, a ich temperatura nie przekracza 1004-150°C, wykładzinę można układać na zaprawie wapiennej, z ewentualnym jijtoinow-a-niem muru wykładziny. '

a    płaszcz z kominónki

holocia wHano

Rys. 26. Przekrój pionowy przez gzyms podwykiadzinowy ściany komina murowanego

|i_r

Przy temperaturze gazów mniejszej niż 2<XTC do murowania wykładziny z cegły zwykłej^-stosuje się zapTawę cementowo-wapienną, a przy wyższych temperaturach należy stosować zaprawę żaroodporną na bazie cementu portlan

63

1

Bliższe szczegóły o materiałach izolacyjnych i powłokach ochronnych są podane u Wołyn-cewa Żelbetowe kominy fabryczne.

dzkiego^ glmv ceglaiikiejll----

Jeżeli zawartość siarki w paliwie stałym (jak węgieł kamienny, brunatny lub miał węglowy) przekracza 2%, przy równoczesnej temperaturze wlotowej gazów t_w min< 150°C, to wykładzina i płaszcz komina od wewnątrz przy wspornikach podwykładzinowych wymagają zastosowania dodatkowych zabiegów ochron-