GRZEGORZ GAŁĄZKA
w instytucji kościelnej odgraża się na odchodnym: Odpisuje osobiście „Napiszę o tym od Ojca Świętego!”. Sprawy spor-nieiicznym, ne, przedstawiane w listach, trafiają do rozpatrze-
odpowiada wszystkim nia przez odpowiednie urzędy watykańskie.
Ogromna część korespondencji to listy oficjalne: od głów państw (Stolica Apostolska utrzymuje stosunki dyplomatyczne z ponad 170 krajami) oraz międzynarodowych instytucji. Są to nie tylko gratulacje i życzenia z okazji imienin, rocznicy urodzin czy wyboru na papieża, ale zaproszenia do odwiedzin czy podziękowanie za to, że Jan Paweł II okazał solidarność z takim czy innym narodem.
MUZUŁMAŃSKIE DZIECI PROSZĄ PAPIEŻA O MODLITWĘ
„Cudowny Ojcze Święty! To ja Kulfoniasty Kulfon” - tak zaczął swój list do Jana Pawia II sympatyczny bohater „Ciuchci”, dziecięcej audycji z I programu Telewizji Polskiej. Kulfon zaprosił Papieża do odwiedzenia ośrodka dla dzieci niepełnosprawnych w Chrząstówku, powstałego dzięki pomocy „Ciuchci”. Swój list zakończył tak: „Życzymy dużo zdrowia, pozdrawiając Kulfoniastym okrzykiem: »Cześć! Czołem! Kluski z rosołem na papieskim stole! - eee, coś mi się słabo zrymowało. Do zobaczenia w Polsce”.
Bodaj największą część korespondencji do Papieża stanowią różnego rodzaju adresy i pozdrowienia, kierowane przez uczestników rozmaitych uroczystości, sympozjów czy pielgrzymek. Często zdarza się, że i sam Papież nadsyła pozdrowienia dla ich uczestników.
Nierzadko też Ojciec Święty pisze listy osobiste, jak np. do' „swojej” redakcji „Tygodnika Powszechnego”, gdzie dał wyraz rozgoryczeniu z powodu linii programowej tego pisma w ostatnich latach. Dawniej wiele listów Papież pisał własnoręcznie, obecnie je dyktuje, a czyni to w sposób perfekcyjny: pierwsza wersja jest ostateczną, bez żadnych poprawek.
Znaczna część korespondencji adresowanej do Papieża dotyczy spraw oficjalnych. Grupy albo stowarzyszenia wiernych proszą o ustanowienie dla nich swoich patronów, konferencje biskupów z całego świata wnioskują o wyniesienie na ołtarze osób zmarłych w opinii świętości.
Do Ojca Świętego kierowane są także apele o pomoc prześladowanym, pomoc w rozwiązywaniu konfliktów międ2ynarodowych. Proszą o wstawiennictwo katolicy z krajów afrykańskich prześladowani przez muzułmanów albo tamtejsze dyktatury. Księża, którzy złamali celibat, proszą z kolei o zwolnienie ze stanu kapłańskiego i o pozwolenie na zawarcie ślubu kościelnego. Wierni z krajów Europy zachodniej, takich jak Austria, Szwajcaria, Niemcy, Holandia, ślą petycje domagając się zwolnienia niektórych biskupów, uznanych przez nich za zbyt konserwatywnych i nie nadających się do pełnienia tego urzędu.
Wielokrotnie Papież traktowany jest jako ostatnia instancja w sporach między proboszczem a parafianami. Nieraz wykorzystywany jest on nawet jako straszak. Ktoś niewłaściwie potraktowany
Do Papieża piszą nie tylko katolicy. Muzułmańskie dzieci z Czeczenii, uczestniczące w zorganizowanych przez Caritas koloniach w Przasnyszu, podziękowały Janowi Pawłowi n listownie za to, że Kościół katolicki w Polsce zatroszczył się o wyznawców islamu w ich kraju. Prosiły też Papieża o modlitwy za Czeczenię i życzyły mu wiele lat zdrowia.
Zupełnie inny charakter miał list grupy przywódców żydowskich, którzy na początku 1999 roku zwrócili się do Jana Pawła II o interwencję w sprawie przeniesienia krzyży ze Żwirowiska na terenie byłego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. •
14
STRONA, KSIĘGA XII