• Jeśli dwie osoby / .sąsiadujących pól lego samego r/ędu przemieszczą się jedna za drugą. nastąpi zablokowanie mchu.
3. W podsumowaniu uczestnicy ustalają przyczyny swego początkowego niepowodzenia. Mogą pojawić sic następujące wyjaśnienia:
• pracowaliśmy metodą prób i błędów w kręgu kilko osób znajdujących się najbliżej wolnego pola,
• w toku podejmowanych prób zupełnie nie interesowaliśmy się tymi. którzy siali z tylu. nic próbowaliśmy nawet zapytać ich o /danie.
• nic próbowaliśmy podejść do zadania całościowo.
• nic próbowaliśmy rozwiązać zadania poprzez, indywidualne zastanowienie się nad możliwościami rozwiązań,
• osoby stojące z. tylu były zupełnie bierne, wolne pole było od nich lak daleko, ż.c problem ich właściwie nic dotyczył,
• pod presją upływającego czasu pracowaliśmy nerwowo, powtarzając te same błędy,
• nic podjęliśmy próby spojrzenia na otrzymane zadanie z dystansu, niejako z zewnątrz,
• w rezultacie kręciliśmy się wokół zadania coraz bardziej bezradnie, co doprowadziło do utraty wiary w możliwość znalezienia rozwiązania.
Uczestnicy |x>dsumowując dyskusję uświadamiają sobie, jak ważna dla sprawnego działania w zespole jest właściwa komunikacja wewnątrzgrupowa, czyli wspólna interpretacja informacji zawartej w zasadach działania oraz przekazywanie informacji, a także wykorzystanie potencjału intelektualnego wszystkich członków zespołu.
4. W dalszej części podsumowania grupa omawia:
• w jaki sposób powstała strategia rozwiązania zadania?
• jakie role i zachowania ujawniły sic w zespole?
• jak przebiegała komunikacja w zespole?
• jakie emocje pojawiły się w trakcie zadania i jak wpłynęły one na komunikację?
5. Na podstawie wniosków z ćwiczeniu uczestnicy zastanawiają .się, jakie problemy mogą pojawić się w pracy grupy samopomocowej.
ĆWICZENIE 11
MODELE PRZEPŁYWU INFORMACJI
ŹRÓDŁO
Opracowanie własne.
CELE
• Prezentacja, w jaki sposób może przebiegać komunikacja w grupie.
• rozwijanie wśród uczestników świadomości wad i zalet różnych struktur komunikacyjnycłi.
CZAS
40 minut.
MATERIAŁY
• Zestaw małych kolorowych karteczek w trzech kolorach: kat (ki w jednym kolorze powinny dodatkowo różnić się odcieniami np. jasno- i ciemnozielone; potrzebne Irydzie około 30 karteczek w każdym odcieniu na grupy.
• Prezentacja multimedialna nr 03 p.t. „Komunikacja w grupie".
FORMA
Symulacja, piezentacja.
PRZEBIEC
1. Prowadzący dzieli grupę na 4-5 osobowe podgrupy, następnie każdej grupie wręcza po dwie kartki w tym samym kolorze, ale różniące sic odcieniem. Uprzedza, ze ćwiczenie będzie trójetapowc. okieślającc trzy modele jrostępowania w ramach zadania.
Mnrlel I
2. Prowadzący udziela następującej instrukcji:
a) Macie do dyspozycji dwie kartki różniące się odcieniem koloru. Waszym zadaniem jest po ID minutach podjąć decyzję, jak powinien nazywać się kolor każdej z kartek. Nazwa powinna być opisowa np „głęboki błękit".
I>) Proszę o wybranie lidera grupy.
c) Informacje przepływają pomiędzy Wami następująco- nie można komunikować się ze sobą werbalnie czy niewerbalnie. Jodyną formą komunikacji jest wymiana iiifoimacji pisemnej co do propozycji nazw koloru kartek. Nazwy piszecie wprost na kartkach.
I23