MIŚ USZATEK I PRZYJACIELE 8

Posypały się z chmur płatki śniegu. Misterne, delikatne, małe gwiazdki ubrały Niedźwiedzia Polarnego i Uszatka w srebrzyste stroje z najpiękniejszej, najmisterniejszej koronki. Obaj stali tak przez chwilę w blasku zorzy. Patrzyli na siebie przyjaźnie. Uśmiech mieli w oczach. Uszatek wypowiedział zaklęcie.

-    Dyń! - zadźwięczało kółko.

-    Żegnaj, drogi wujaszku! Wracam do domu! gijr Do zobaczenia, Misiu Uszatku! Pamiętaj o mnie!

Potoczyło się kółko i Miś pobiegł za nim w wesołych podskokach, a kiedy tak biegł, zaczął w takt dzwonienia kółka śpiewać piosenkę, najpierw cicho i nieśmiało, a potem na cały głos. Była to piosenka o słonku, które świeci dla wszystkich.