moda kobieca XXw str110

*

105. Siln o w*orcv.pnc na ncdzle Mr.piW.i: rvj<Jol polski. n:o:I<-lo fłijncusZic.

I.

Biorąc poci uwagę wymienione przyczyny, rr.cżr.a zrozumieć, skąd wzięła się różnorodność ubiorów w latach 190S—1914. Skąd tyle form, które jednak nie zdołały nadać jakiegoś jednolitego charakteru, łonu okresowi, w przeciwieństwie do pierwszych lat XX w., kiedy to z różnorodnych elementów dawny cl-. stylów, wraz z nowym kierunkiem w sztuce, ukształtował się główny zarys sylwetki kobiecej, mający własny wyraz i jedną linię.

W latach 1908—1914 ideałem była kobieta o cerze białej i matowej, włosach kasztanowych, biorąca udział w seansach spirytystycznych i jaśniejąca anielskością. Dawne świeże i młodzieńczo rumieńce musiały zniknąć, a kobiety cd wczesnych lat starały się robić wrażenie dojrzałych i doświadczonych. Blada, posągowa i melancholijna kobieta, ubrana w przejrzyste gazy L muśliny, utrzymywała swój pokój w jasnych barwach, gdzie wszystko było stonowane i pastelowe, jaśniało od złoceń, luster i promieni słonecznych. Ona sama zaś pragnęła być uwielbiana i czekała na hołdy. Równocześnie jednak, bo w 1918 v doszło w Angli: do gwałtownych wystąpień emancy-| •n'• i.. dmących do xkn hv..iiI.i . m i kobiet na inne tory.