bolorko z kolorowego jedwabiu, zapinane na drobne guziczki, nadawało sukni charakter wizytowy, a duże. kolorowe, wiszące na pasku kieszenie ■ charakter sportowy.
Przeróżnego rodzaju kieszenie były wówczas popularną ozdobą, którą stosowano do wszystkich ubiorów, i to zarówno o charakterze sportowym, jak i wieczorowym. Przyszywano je w pasie do sukni albo umocowywano tylko na pasku (ii. 293). Kieszenie w sukniach wizytowych drapowano razem ze spódniczką. Na suknie gładkie naszywano prostokątne kieszenie lub robiono podłużne cięcia w spódnicy i stębnowano je wokoło. Typ sukni sportowej noszonej przed wojną ustąpił pierwszeństwa trzyczęściowej „garsonce”, która składała sic ze spódniczki, żakiecika-kasaka. sięgającego do bioder lub poniżej, zapinanego z przodu i przepasanego, oraz z cieńszej bluzki, którą wpuszczano do spódnicy. W zimie garsonki szyto z tkanin wełnianych, dżersejów lub dzianiny robionej na drutach ściegiem tkackim. W locie noszono garsonki dwuczęściowe z przejrzystych i wzorzystych tkanin. Ozdabiano je marszczeniami, stę-bnówkami i prawie zawsze dużymi kieszeniami. Charaktery-