moda kobieca XXw str266

Panowanie -.konin bawełnianych w ubiorach letnich rozciągnęło się prawie na wszystkie ich typy. Z jedwabiu szyto jedynie kostiumy popołudniowe, natomiast suknie ranne, sukienki sportowe, letnie i spacerowe, a nawet i wieczorowo, najczęściej wykonywano już z tkanin bawełnianych lub sztucznego .jedwabiu.

W roku 1931 rozpoczęto również propagować naturalny jedwab krajowy — czesuczc. burcie, jedwab deseniowy i bieliżniany — ze stacji doświadczalnej w Milanówku.

Najmodniejszą tkaniną wełnianą był tweed, który począł wypierać popularne poprzednio kasha. Szyto z tweedu płaszcze, suknie, a nawet kapelusze i torebki. Nowością była wełna zwana „angorą”, której biały lub popielaty wica łagodził kolor tkaniny.

W okresie międzywojennym rozpowszechniło sio. trykoiarsiwo i dzianiny — jedwabne, wełniane i bawełniane. Swetry i jum-pery stały się codziennym ubiorem, a cieńsze i grubsze dżer-seje stanowiły podstawowy materiał na suknie i garsonki Trykoty bawełniane i jedwabne znalazły powszechne zastosowanie w bieliżnie i odzieży. Rozpowszechniły się dzianiny jednoosnowowe i jednowątkowe, a także wieloosnowowe, tzw. „milonez" i ..sznrmcza". Wyroby dżerseiowe były bardzo uroz-

'