wełniane lub bawełniane, czarne, grube i prążkowane. Pończochy w kolorze brązowym były noszone przez młodzież. Buty. Buty codzienne miały cholewki o wysokości prawie <lo łydki, wydłużony nosek i słupkowy obcas. Wykonywano je z kolorowej skórki i zapinano z boku na malutkie guziczki specjalnie do tego celu przeznaczonym haczykiem (ii. 84). Balowe płytkie pantofelki miały wysokie obcasy, spiczasty nosek i zrobione były z atlasu lub cienkiej skórki.
Rękawiczki, Białe rękawiczki z kozłowej skórki były wyrazem najwyższej elegancji, toteż noszono je na większe uroczystości. Na wizyty zakładano kolorowe: jasnoźólto. popielate. perłowe łub praktyczniejsze — ciemnopopielate, brązowe i czarne. Rękawiczka biała mogła być również zamszowa lub duńska glace, lecz ówczesny szyk wymaga!, aby nigdy nie była lśniąca i idealnie czysla. Toteż przed włożeniem trzeba ją było trochę pognieść, aby znalazł się na niej „cień życia". Wieczorowe rękawiczki wykonywano z czarnej koronki albo czarnego, haftowanego tiulu. Były one długie, sięgały powyżej łokcia i nie miały czubków palców (ii. BU).
Rękawiczka była wówczas jednym z akcesoriów wytworności: później — na dancingach — nie będzie juz wymagana.
B i ż u t e r i a. Wytworne toalety uzupełniane były kosztowną biżuterią, prawdziwą lub jej imitacją. Głowy, szyje i paski lśniły od kosztowności. Modne były wówczas mieniące się kamienie wytwarzane chemicznie, które zmieniały barwę zależnie od oświetlenia. Roz były opalowo-żółte, innym razem szmaragdowo-rubinowe. Coraz modniejsze stawały sic wówczas perły, które umieszczano w spinkach do żabotów, w broszkach itp. Poza tym sznurki pereł wieszano na złotych łańcuszkach, którymi okręcano szyję. Na mocniejszych złotych łańcuszkach
i PoflcMChy I pon-tof.M '.yly obficie i ■ u, Holowe ie,»,iwlcłkl me M-In y« ety imScAw.