22022 moda kobieca XXw str131

Oz<ló‘o stosowano mniej i bluzka stawała się podstawową częścią codziennego ubioru (il. 131). Do kostiumów „tai Henr” najczęściej wykonywano bluzki z „velour de laine" oraz innych tkanin, w tym samym kolorze co kostium, tylko trochę jaśniejszych. Biuzki strojne przeznaczano na poobiednie wizyty, skromniejsze - na widowiska iub przyjęcia domowe o charakterze mniej ceremonialnym. Odznaczały się one przejrzystością i lekkością nawet w okresie zimowym (il. 127). Pod taką bluzkę zakładano drugą z cieniutkiej jedwabnej tkaniny, z której sporządzano również odpowiednią spódniczkę, uzupełniającą całość toalety. Z tkaniny tej szyto również część rękawa inkrustowanego gipiurą czy koronką, albo leż krótkie kimono, rozchylające się z przodu i ukazujące kamizelkę, zamiast której mogły być widoczne ukośne plisy z tiulu lub koronki. Tiul zwykły i haftowany, gaza. aksamitki, wstążki, pasek z jakiejś odrębnej jedwabnej tkaniny — stanowiły w tym okresie podstawową ozdobę strojnych bluzek. Poza tym noszono białe bluzki wizytowe wykonane z bawełnianego „li-r.or." do prania, ozdabiane kołnierzami z koronek różnych gatunków, np. irlandzkich, „point de Milan", „point de Paris", „point de Binche", walansjenek i gipiury.

Rękawy straciły w tym czasie całą fanlazyjność i kunszt Zniknęiy ich olbrzymie formy; stały się no ogól wąskie, pros-

:j2. Plajse* o Unii prostej, te. ,.oh. I9» c.