UBIORY SPORTOWE
Ubranie <ło konnej jazdy uległo w tym czasie przemianom. Amerykanki i Angielki wprowadziły dla amazonek tzw. „spódnice żakietowe" do siedzenia na siodle po męsku; pod spódnice takie zakładano v/ zimie spodnie z tego samego materiału, w lecic zaś — z grubego jedwabiu. Koszule i gorsety noszone pod ten ubiór były krótsze. Pod żakiet zakładano gładką bluzkę „chemisier" z kołnierzykiem „piast ronem" z płótna łub piki. Do ubioru takiego nic stosowano już sztywnych fiszbinów ani podpórek do kołnierzyka, aby przy dłuższej jeżdzie nie uwierał. Na głowę wkładana filcowy melonik, według mady angielskiej - z podwiniętym lub płaskim : dość szerokim rondem; w łosic noszono „car.otiers" ze słomki, opasane- wstążką. Buciki musiały być bardzo wysokie; niższe, które były tańsze, łączono z kamaszami z cienkiej skórki (boxcalf). Zapinano je na niewidoczne z zewnątrz agrafki. Kamasze zapinane na guziczki zarzucono już zupełnie. Rękawiczki musiały być luźne i wykonane z psiej skóry, która była Uważana za najpraktyczniejszą.
Inne ubiory sportowe też ulegały pewnym przemianom (ii. 141 i 142), a w sporcie narciarskim zaczęły pojawiać się spodnie (ii. 143).
iii im k.*> w ie«.ta :k>-
M.Hi.. i wwin ki abi. »x<.-I II? Kotl.Lin p;>W.l<*
■ . i.i.k "iio uykoiu. Mi
nuj ii wwnly • .i. K l.i lik-I...... Uli r