Suknie wizytowe z jedwabiu lub aksamitu miały czasem rękawy z żorżety lub koronki w innym kolorze. Przy toaletach bajowych rodzaj rękawów stanowiła nieraz draperia z tiulu opadająca na plecy.
Do ozdabiania sukien stosowana również ba tik, paciorki i tzw. iiworyzację. Ta ostatnio technika przypominała do złudzenia maszynowy haft złotym łańcuszkiem, a polegała na wygniataniu z tubki Cieniutkiego wałeczka specjalnej glinki i nakładania go na materiał; wałeczek ten posypywano metalowym proszkiem, co w połączeniu z malowanym ornamentem, aplikacją lub atlaskowym haftem tworzyło oryginalne efekty. Li-woryzacja stanowiła dużą konkurencję dla haftu paciorkowego, który — jjodobnie jak kolorowe hafty ręczne oraz haft maszynowy - był w tym okresie bardzo modny.
W roku 1926 w Paryżu zapanował ..szał haftów'", co było skutkiem oddziaływania wystawy z 1925 r. W każdej prawie letniej sukience czy bluzce stosowano hafty bułgarskie, rosyjskie, rumuńskie i wiele innych.
Pod koniec lat dwudziestych powróciła moda krynolin, które jednak nie miały nic wspólnego z dawną krynoliną na rusztowaniu. Pisano wówczas: „Krynoliny kreowane na sezon 1928—1929 trudno nazwać sukniami stylowymi, przeciwnie,
su. Koronkowa s-.ikr.la. wieczorowa o nierównym cJotu, któro Jor: )vr sopowierUlą riewoj n-.oiiy. Aktorka M Kamińska, U2ł r.