66500 moda kobieca XXw str256

Często szyło suknie z kolorowych mor. „vclour-chiffon", tafty gładkiej lub w drobną krateczkę. brokatu, aksamitu, „crópe satin", jedwabnej ni ark i ze ty, żorżety oraz jedwabnych muślinów j organdyny. Przypinano do tych sukien pęczki sztucznych lub prawdziwych kwiatów, zakładano naszyjnik z szlifowanych kolorowych kamieni lub kryształków, a w ręku do kompletu noszono brokatową torebkę cr.iz trójkąmą chusteczkę obszytą szeroką koronką. Trzecim typem sukni wieczorowej była wąska : długa do ziemi spódnica oraz bluzka ze świecącej lamy, na którą narzucano pelerynkę tej samej długości co bluzka, wykonaną również z lamy.

Początkowo suknie wieczorowe były mocno wydekoltowane i odsłaniały ramiona; w miarę lat dekolt stawał się mniejszy, a rękawy poszerzały się. Miewały one różną długość, o więc do łokcia, trzy czwarte, a nawet l do samej dłoni. Nieodzownym uzupełnieniem toalety balowej było sorlłe, skromne i krótkie lub wspaniałe, sięgające do ziemi, wykonane z aksamitu lub jedwabiu ozdobionego futrem <51. 264); sortie posiadało czasem z tylu wydłużenie o kształcie trenu. Jednym 7. ówczesnych modeli Patou było wykonane z fiole towo-srebrnej

JM, suZnls •*-|«<łO»o-w» x '.śniącej koron* ki. ordoWwi r.yml kwimoml.