iii. rusro i szyna*/- KUTKA 1 . U od et n. i:cr;ejo.
1*1J r. Naimfw
Najmodniejsze w tych latach były futra krótkowłose, a więc nurki, breitschwance, karakuły, astrachany, szynszyle (ił. 134), piżmowce, foki (tzw. loutre hudson), prawdziwe morskie fok: (Izw. loutre Alaska) oraz foki „elektryczne", noszone włosem na wierzch. Wśród najbardziej wartościowych futer pierwsze miejsce zajmowały jednak wówczas piękne sobole syberyjskie.
Palta futrzane miały linię lekko wciętą luu zupełnie prostą i różną długość; sięgały więc do ziemi, były trzy ćwierciowe, bądź zupełnie krótkie i proste, w formie żakietów. Ok. llH3 r. one również zmieniły swą formę, tak jak wszystkie inne okrycia, i otrzymały „workowate" plecy i poły u dołu lekko zaokrąglone. Kołnierz i oblamowanie wokół przodu i dołu zawsze robiono z innego futra, zwykle o dłuższym włosie. .Noszono również wiele dodatków futrzanych, a więc etole, które musiały być tak olbrzymie, aby obwijały całą postać i zwisały prawie <lo stóp, mufki tak wielkie, że od pasa sięgały prawie aż do kolan (ii. 135 i 136) oraz wiele różnych kołnierzy. Poza tym noszono również futrzane czapki mniejszych rozmiarów niż kapelusze, lub mało perskie toczki z jedną sterczącą egretą. Stosowano także r.a wierzchnie okrycia wiele gatunków pluszów gładkich lub w deseń, m. in. plusz zwany „ratine”.
5». i mufka 2 Hsów. Model U ll*r«*o.
l»-.l f.