•*
<
Uf. Sutra Miłych lis*-// Jako przybranie piaszcza z:-mwct?. Aktorka L. Messa).
TOAT.RTY B AROWE
Ówczesne suknie Igłowe to przejrzyste i mglisto „poematy", odsłaniające zupełnie ramiona lub zaledwie przysłaniające je mgiełką lekkiej materii przerabianej albo lamowanej zlotem i srebrem. Czesio stosowanym na suknie balowe materiałem był 17.w. „ninon" w srebrny rzucik lub tiule zasiane błyszczącymi jak brylanty punkcikami szlifowanego szkła, bąriż połyskująco od złota i srebra, mieniące się kolorami tęczy (il. 137). Nowością były wówczas tiule haftowane płaskim, bardzo błyszczącym jedwabiem, lin', grecki przewlekany wstążką oraz tiule srebrne i złote. Jeden metr takiego tiulu kosztowały 50 franków.” Noszono również suknio malowane w bukiety („imprimóes") lub tkane we wzór olbrzymich, fantazyjnych kwiatów. Pod tiul i pod gazę białą oraz czarną podkładano bardzo drogą zlotu tkaninę albo tańszą — w kolorze „soufre" (bładożóllym). Takie suknie ozdabiano aksamitnymi różami, których liście podbite były złotą gazą. Pozo tym modne były cale sukienki z koronki. Noszono koronki weneckie, „Alenęor." i ..Malines" oraz suknie z wokmsjenek. które ozdabiano aplikacjami z grubej, wypukłej gipiury irlandzkiej Modne były także koronki (soie yćgetale) w inj-