moda kobieca XXw str191

modę dawnego uczesania i mimo protestów konserwatystów broniących uroku warkoczy, krótkie włosy przyjęły się powszechnie-. Nawet królowo Belgii Elżbieta, będąca w tym czasie najbardziej postępową i najbardziej elegancką z monarchio, zaczęła nosić krótkie włosy i krótkie- sukienki.¹⁹*

i > ■ Korny óv/«cs-• •iii kapcIutRy-kW* li i.v liyl/ wyiitoyir.

•. /. l    :Jo

•¹ vcro fcclicu.

Okazało się, że mimo początkowych oporów wielką zwolenniczką krótkich włosów stała się Anglia. Szał obcinania warkoczy ogarnął tam nie tylko młode dziewczęta, ale nawet kobiety w zaawansowanym wieku. Podobno, jak podawały czasopisma, statystyka w roku 1926, zestawiona przez jakiegoś przygodnego przeciwnika krótkich włosów, wykazała, że do roku 1925 przeszło ? milionów kobiet w Anglii obcięło włosy. Stanowiło to około ‘/i wszystkich kobiet Wielkiej Brytanii.¹⁹*

Sława „Antonia" wzrastała; Lanoux pisze, że Antoine był wówczas bożyszczem i genialnym artystą, którego żywa indywidualność stwarzała wokół jego osoby specjalną atmosferę, o uwielbienie otaczające go równało się prawie uwielbieniu Valentina

Krótkie włosy zacscesywano na bok lub z przedziałem na środku głowy. Modna była również grzywka równo ucięta nad brwiami oraz małe „niobki" przykrawające uszy (il. 190). Gdy uszy były odsłonięto i ozdobione długimi kolczykami, wysuwano na policzki wąskie, haczykowate pejsiki. Uczesanie „a la garęonne" odsłaniało tył ucha, podczas gdy przód przykryty był „niobom". Modne były włosy ciemne, gładkie, lśniące. Uczesanie blondynki było nieco bardziej miękkie i lekko falujące.

IM. Ka>3c'. r.-.-ttra r.ie pos'.a«aly rwxl-K.i. Aktorka K. or<lw.6-*«s. r.