NEUFERTR8 kościoły muzea

T

©

Schemat funkcjonalny

©

Rozmieszczenie reflektorów, tak aby kąt padania światła odpowiadał oświetleniu naturalnemu

©

Charakterystyczny przekrój muzeum przyrodniczego

Prawidłowe oświetlenie sali wystawowej wg badań bostońskich

Trakt galerii oświetlony z jednej strony; niższa część z oświetleniem pośrednim, przyćmionym

©

©Optymalne oświetlenie sali ze światłem padającym równomiernie z dwu stron wg Hursta Seagera -> Q] szyna jezdna

MUZEA

- U)

Pomieszczenia muzealne to wnętrza wystawowe dla dzieł sztuki i eksponatów naukowych, które powinny:

1.    Chronić je przed zniszczeniem, kradzieżą, wilgocią, wysuszeniem, słońcem i kurzem,

2.    Pokazywać w najlepszym oświetleniu i możliwie korzystnie, dzięki celowemu podziałowi eksponatów na przeznaczone:

a)    do indywidualnego studium (miedzioryty, rysunki odręczne itp.); są one przechowywane w teczkach i szafach z szufladami o wymiarach ok. 80 cm głębokości i 1,60 cm wysokości;

b)    dla szerszej publiczności (obrazy olejne, malowidła ścienne, wystawy czasowe itp.).

Eksponaty powinny być widoczne w całości, a ich oglądanie nie powinno wywoływać zmęczenia zwiedzających. Wymaga to urozmaiconych, odgraniczonych, przestronnych i odpowiednio ukształtowanych pomieszczeń oraz ich odpowiedniej kolejności.

Dla każdej grupy obrazów należy przeznaczyć osobne pomieszczenie, a dla każdego obrazu - o ile to możliwe - oddzielną ścianę. Wymaga to małych pomieszczeń, które zapewniają stosunkowo więcej powierzchni ściany w stosunku do powierzchni rzutu niż duże, potrzebne do zawieszenia większych obrazów. Powierzchnia pomieszczeń jest więc zależna od powierzchni obrazów. Normalny kąt widzenia człowieka wynosi 54° lub 27° licząc od poziomu oka ku górze, co przy zasięgu widzenia dobrze oświetlonego obrazu 10 m daje wysokość zawieszenia obrazu 4,9 m -> © ponad linią oka i ok. 70 cm poniżej. Tylko w wypadku dużych obrazów stosuje się wysokość zawieszenia od cokołu do punktu ponad kątem widzenia. Mniejsze obrazy ogląda się najlepiej z ich punktem centralnym (linia horyzontu na obrazie) na wysokości oczu -> ®.

Przeciętne potrzebne miejsce    dla obrazu    3    - 5 m² ściany

Przeciętne potrzebne miejsce    dla rzeźby    6    - 10 m² podłogi

Przeciętne potrzebne miejsce    dla 400 monet    1    m² powierzchni gabloty

Obliczenia oświetlenia w muzeach CD są bardzo teoretyczne, decydująca jest jakość światła.

Najbardziej wiążące są doświadczenia amerykańskie Qp. W ostatnich czasach coraz częściej stosuje się oświetlenie sztuczne zamiast zmiennego światła dziennego, także zamiast korzystnego oświetlenia górnego od północy. Zgodnie z doświadczeniami bostońskimi optymalną wysokość zawieszenia obrazu uzyskuje się między 30° a 60° przy wys. pomieszczenia 6,70 m i wys. parapetu okna 2,13 m; dla rzeźb wys. parapetu okna wynosi w tym wypadku 3,04 - 3,65 m ©.

Rozplanowanie całości: unikać nie kończącego się obejścia wkoło, na korzyść podziału na skrzydła rozgałęziające się od wejścia. Pakownia, ekspedycja, administracja, pracownia fotograficzna, warsztaty renowacji, sale wykładowe (-> Szkoły wyższe) powinny być sytuowane osobno. Zamki, pałace, klasztory itp., które pozostają nie wykorzystane, najczęściej dobrze nadają się na muzea. Jest to szczególnie ważne dla muzeów historycznych, dla których stare wnętrza są bardziej odpowiednie niż zimne, tzw. nowoczesne muzea.

szyna jezdna

\	/\	f\		/\	f\	/\	/\	f

©Magazyn obrazów z ruchomymi ramami z siatki stalowej; można na nich dowolnie zawieszać obrazy i przez wysunięcie swobodnie je zdejmować

®Sala wystawowa ze składanymi ściankami wg projektu K. Schneidera, które umożliwiają różnorodne kształtowanie przestrzeni ekspozycyjnej

Sala wystawowa z oświetle

niem bocznym

T

8

f 8

<0

iii

528