NEUFERTU6 miary wqagi normy

Tablica 2. Obciążenia normatywne dla śmigłowców

Maksymalna	Ciężar normat.	Długość boku
dop. masa	śmigłowca	powierzchni
startowa, t	kN	przyłożenia, m
2	20	0,2
6	60	0,3

Tablica 1. Typowe wózki widłowe

1	2	3	4	5	6	7
Dopuszczalna	Udźwig	Statyczny nacisk	Średni	Szerokość	Długość	Obciążenie
masa	nominalny	na oś (ciężar	rozstaw kół	całkowita	całkowita	zmienne równom.
całkowita		normatywny) P	a	b	/	rozłożone (obciąż, norma-
t	t	kN	m	m	m	tywne) kN/m^2
2,5	0,6	20	0,8	1	2,4	10
3,5	1	30	0,8	1	2,8	12,5
7	2,5	65	1	1,2	3,4	15
13	5	120	1,2	1,5	3,6	25

Uwaga: Podane dla schodów obciążenia zmienne umożliwiają obliczenie stopni tylko wtedy, gdy konstrukcja schodów zapewnia odpowiednie rozłożenie obciążenia (np. przez połączenie pojedynczych stopni podstopnicami albo przez ułożenie stopni na płycie opartej na spocznikach, lub wpuszczonej w ściany klatki schodowej itp.). Jeśli ten warunek nie jest spełniony, to należy dla stopni schodów wg tabl. 1 poz. 4a przyjmować obciążenie skupione 1,5 kN, a dla stopni schodów wg tabl. 1, poz. 5a 2 kN, przy niekorzystnym usytuowaniu obciążenia.

W wypadku stopni wspornikowych należy ponadto stwierdzić, czy ich pełne zakotwienie w ścianach klatki schodowej lub w belce policzkowej, zakładane w obliczeniu, jest rzeczywiście możliwe. W miejscach, gdzie brak koniecznego nacisku muru (np. pod oknami klatki schodowej) dla niezbędnego zakotwienia schodów wspornikowych trzeba zastosować odpowiednią konstrukcję (np. dźwigary skrajne). W wypadku schodów, na których mogą występować szczególnie wielkie obciążenia skupione (np. w budynkach fabrycznych, domach towarowych itp.), nie wolno stosować stopni nie zapewniających właściwego rozkładu obciążenia.

1.1.    Pionowe zmienne obciążenia skupione dachów

1.1.1.    Poszczególne elementy nośne

Dla dachów należy przyjmować obciążenie skupione 1 kN, wywierane przez osoby chodzące po dachu przy pracach konserwacyjnych i remontowych, pośrodku poszczególnych szczeblin, krokwi lub ptatwi oraz pośrodku prętów kratownicy (pasów górnych), które bezpośrednio podtrzymują pokrycie dachu, przy pominięciu obciążeń śniegiem i wiatrem, jeśli przypadające na te elementy nośne obciążenie wiatrem i śniegiem jest mniejsze niż 2 kN.

1.1.2.    Pokrycie dachu

Do pokrycia dachu, jeśli w ogóle można po nim chodzić, odnosi się również treść dziatu 1.1.1. Tu jednak nie należy przyjmować większej szerokości rozkładu obciążenia niż 1 m, o ile DIN 1045 nie postanawia inaczej.

Dane dotyczące płyt żelbetowych drążonych zob. DIN 4028.

W czasie układania wolno chodzić po tych elementach tylko na położonych deskach.

1.1.3.    Łaty dachowe

Dla łat dachowych należy przyjmować dwa obciążenia skupione po 0,5 kN, przyłożone w zewnętrznych punktach podziału rozpiętości na cztery części. Dla drewnianych łat dachowych o stosowanych w praktyce przekrojach, przy rozstawie krokwi do ok. 1 m, obliczenie nie jest konieczne.

1.1.4.    Lekkie szczebliny

Lekkie szczebliny można obliczać, przyjmując obciążenie skupione 0,5 kN, usytuowane w najbardziej niekorzystnym miejscu, jeśli po dachu można chodzić tylko po deskach i drabinach.

1.2. Pionowe obciążenia zmienne dla stropów przejezdnych

1.2.1.    Stropy piwnic pod dziedzińcami itd.

Stropy piwnic znajdujących się pod dziedzińcami i inne stropy przejezdne dla pojazdów mechanicznych (z wyjątkiem stropów wg działu 6.1, tabl. 1) należy obliczać co najmniej wg DIN 1072, wydanie z listopada 1967 r., tabl. 2, klasa mostowa 6. Odmiennie od DIN 1072 należy jednak powierzchnię poza głównym pasem ruchu obciążyć równomiernie rozłożonym obciążeniem p_v

Jeśli do obliczeń trzeba przyjąć cięższe pojazdy (np. wozy straży pożarnej), to obowiązują przyjęte obciążenia wg DIN 1072, wydanie z listopada 1967 r., tabl. 2, klasa mostowa 12 lub 30.

Obciążenie należy potraktować jako zmienne długotrwałe przy uwzględnieniu współczynników dynamicznych wg działu 8.

1.2.2.    Stropy przejezdne dla wózków widłowych Stropy w warsztatach, fabrykach, magazynach, pod dziedzińcami itp., po których jeżdżą wózki widłowe, należy obliczać zależnie od warunków eksploatacji wózka przy niekorzystnym jego usytuowaniu, przyjmując odpowiednie obciążenie skupione wg tabl. 1, kolumna 3 i rys. 1, oraz równomiernie rozłożone obciążenie zmienne wg tabl. 1, kolumna 7. Poza tym elementy konstrukcyjne należy również obliczać przy założeniu obciążenia zmiennego równomiernie rozłożonego wg tabl. 1, kolumna 7 (bez współczynnika dynamicznego), przy pełnym obciążeniu poszczególnych przęseł w najbardziej niekorzystnym współdziałaniu (obciążenie zmienne w zależności od przęsła), o ile obciążenie zakładane dla powierzchni magazynowych nie jest mniej korzystne. Miarodajna jest najbardziej niekorzystna wartość.

Jeśli stropy są obciążone przez wózki widłowe, których dopuszczalna masa całkowita przekracza 13 t, to należy przeprowadzić odrębne obliczenie.

Jeżeli przewidywane jest użytkowanie stropu zarówno przez wózki widłowe, jak i pojazdy mechaniczne, to należy uwzględnić mniej korzystne z tych obciążeń. Obciążenie wg tabl. 1, kolumna 3 należy traktować jako zmienne długotrwałe przy uwzględnieniu współczynników dynamicznych.

(Wymiary w m)

Rys. 1. Wymiary wózka widłowego 1.3. Lądowiska dla śmigłowców na stropodachach

Przy obliczaniu statycznym lądowisk dla śmigłowców na stropodachach należy przyjmować, przy uwzględnieniu przewidywanego celu ich wykorzystania, największą dopuszczalną masę startową śmigłowca 2 t lub 6 t wg tabl. 2. Obciążenie normatywne należy przyjmować jako zmienne długotrwałe obciążenie skupione z kwadratową powierzchnią przyłożenia, przy uwzględnieniu współczynników dynamicznych, w najbardziej niekorzystnym dla rozpatrywanego przekroju miejscu powierzchni roboczej.

Poza tym należy obliczać te elementy konstrukcji również na równomiernie rozłożone obciążenie zmienne 5 kN/m² przy pełnym obciążeniu poszczególnych przęseł w najbardziej niekorzystnym współdziałaniu - obciążenie zmienne w zależności od przęsła. Miarodajna jest najbardziej niekorzystna wartość.

1.4. Pionowe sity wahadłowe

Pionowe siły wahadłowe dla huśtawek, karuzel łańcuchowych itd. zob. DIN 4112. Dla sprzętu sportowego w halach gimnastycznych, np. lin z pierścieniami, lin do wspinania się itd., należy przyjąć w każdym punkcie do zamocowania liny siłę 2 kN (bez dodatkowego uwzględnienia współczynnika dynamicznego).

2. Poziome obciążenia zmienne

2.1.    Obciążenie poziome dla balustrad i poręczy na wysokości poprzeczki

Siły poziome mogą działać w każdym dowolnym kierunku w rozpatrywanej płaszczyźnie.

2.1.1.    Dla schodów tabl. 1, poz. 4a oraz dla balkonów i otwartych altan przydomowych należy przyjąć 0,5 kN/m.

OBCIĄŻENIA ZMIENNE

PRZYJĘTE OBCIĄŻENIA DIN 1055, CZ. 3

2.1.2.    W salach zgromadzeń, kościołach, szkołach, teatrach i kinach, miejscach rozrywki, halach sportowych, trybunach i na schodach wg tabl. 1, poz. 5a, 1 kN/m.

2.2.    Obciążenia poziome przyjmowane dla uzyskania niezbędnej sztywności podłużnej i poprzecznej

Oprócz określonego przez przepisy obciążenia wiatrem i ew. innych sił działających poziomo należy -w celu uzyskania odpowiedniej sztywności podłużnej i poprzecznej - uwzględnić następujące obciążenia poziome o dowolnym kierunku:

2.2.1.    Dla trybun i podobnych obiektów zawierających miejsca siedzące i stojące obciążenie poziome przyłożone w pobliżu podłogi, wynoszące 1/20 pionowego obciążenia zmiennego.

2.2.2.    Dla rusztowań obciążenie poziome przyłożone na wysokości deskowania, wynoszące 1/100 wszystkich obciążeń pionowych.

2.2.3.    Dla dobudówek zagrożonych wywróceniem, stojących w obrębie zwartych budowli i nie podlegających obciążeniu wiatrem (np. wbudowanych wolno stojących silosów), obciążenie poziome wynoszące 1/100 całkowitego obciążenia na wysokości punktu ciężkości dobudówki.

2.3.    Sity hamowania i obciążenia poziome dźwigów i ich torów jezdnych

Siły hamowania i obciążenia poziome dźwigów, i ich torów jezdnych należy uwzględniać w obliczeniach wg DIN 15018, str. 1 (obecnie w projekcie) oraz DIN 4132 (obecnie w projekcie).

2.4.    Uderzenia poziome w podpory i ściany

2.4.1.    Uderzenia poziome w podpory i ściany nośne

2.4.1.1.    Przy ulicach

Dla nośnych podpór i ścian (zwanych w dalszym ciągu nośnymi elementami konstrukcji) budynków położonych w obrębie miejscowości o zwartej zabudowie, stojących w odległości mniejszej niż 1 m od krawężnika i wskutek tego narażonych na bezpośrednie niebezpieczeństwo uderzenia przez pojazdy uczestniczące w ruchu ulicznym (np. arkad), należy uwzględnić działanie tych sił, przyjmując na wysokości 1,2 m nad poziomem terenu obciążenie poziome, rozdzielone na składowe w kierunku osi podłużnej i poprzecznej nośnego elementu konstrukcji. Obciążenie to wynosi dla wysuniętych narożników budynków 500 kN, a dla innych nośnych elementów konstrukcji 250 kN, o ile nie można wykazać, że w razie awarii nośnego elementu konstrukcji stateczność budynku nie będzie zagrożona. Tego obciążenia uderzeniowego nie potrzeba brać pod uwagę przy obliczaniu fundamentów. Dla nośnych elementów konstrukcji budynków położonych poza obrębem miejscowości o zwartej zabudowie, narażonych na niebezpieczeństwo uderzenia przez pojazdy uczestniczące w ruchu drogowym, uwzględnia się obciążenie wg DIN 1072, wyd. z listopada 1967 r., dział 7.2.

2.4.1.2.    Na stacjach benzynowych

Dla nośnych elementów konstrukcji wiat na stacjach benzynowych, które nie przylegają do pasów ruchu, należy przyjąć (nawet jeśli te elementy są chronione przez krawężniki) - w celu uwzględnienia możliwych uderzeń pojazdów mechanicznych - obciążenie poziome 100 kN na wysokości 1,2 m nad poziomem terenu, działające w najbardziej niekorzystnym kierunku, o ile nie można wykazać, że w razie awarii nośnego elementu konstrukcji stateczność wiaty stacji benzynowej nie będzie zagrożona. Przy obliczaniu fundamentów tego obciążenia uderzeniowego nie potrzeba brać pod uwagę.

2.4.1.3.    W garażach, warsztatach, magazynach itp. Dla nośnych elementów konstrukcji w budynkach jedno-i wielopiętrowych zawierających pomieszczenia, w których z racji ich przeznaczenia jeżdżą ciężarówki lub wózki widłowe, należy przyjąć - w celu uwzględnienia możliwych uderzeń ciężarówek - na wysokości 1,2 m obciążenie poziome 100 kN, a dla wózków widłowych - na wysokości 0,75 m obciążenie poziome równe pięciokrotności dopuszczalnej masy całkowitej wózka wg tabl. 1., kolumna 1. Jeśli jeden element konstrukcji nie może przenieść tych obciążeń poziomych, to należy zastosować dla niego odpowiednią ochronę, np. w postaci dostatecznie podatnych na odkształcenie stalowych elementów zabezpieczających lub zmniejszających obciążenie na tyle, by jego resztę mógł przenieść element konstrukcyjny.

W pozostałych kwestiach obowiązuje dział 2.4.2. i DIN 1072 wyd. z listopada 1967 r. oraz dodatkowe postanowienia do działu 7.2.

2.4.2. Uderzenia poziome w elementy konstrukcji nie spełniające funkcji nośnej

W wypadku garaży piętrowych należy przyjąć, dla uwzględnienia możliwości uderzeń samochodów osobowych w ściany zewnętrzne, studzienki świetlików i in., jak również w balustrady ramp oraz płyt z miejscami do parkowania itp., na wysokości 0,5 m nad podłogą poziome obciążenie odcinkowe 2 kN/m, działające na zewnątrz. Jeśli przewiduje się ruch ciężarówek, to obciążenie wzrasta do 5 kN/m - na wysokości 1,2 m. Dotyczy to również innych budynków wielopiętrowych, w których istnieje możliwość ruchu pojazdów mechanicznych. Jako dodatkowe zabezpieczenie przed uderzeniami pojazdów mechanicznych, a w szczególności wózków widłowych, w ściany lub poręcze ramp, należy stosować krawężniki, wysunięte rygle itp. o wysokości co najmniej 0,2 m.

556