Analiza strąceniowa oparta jest na powstawaniu w wyniku miareczkowania trudno rozpuszczalnych osadów, które posiadają ściśle określony skład chemiczny. W celu przeprowadzenia oznaczenia strąceniowego należy wziąć pod uwagą właściwości osadu (odpowiednia wartość iloczynu rozpuszczalności), dobrać odpowiedni wskaźnik, który najlepiej określi punkt końcowy miareczkowania oraz uwzględnić inne procesy zachodzące w trakcie oznaczania, jak na przykład zjawisko współstrącania czy też adsorpcji.
Przebieg miareczkowania strąceniowego zostanie omówiony na przykładzie miareczkowania 10 cm3 0,1 M roztworu chlorku sodu roztworem azo-tanu(V) srebra o stężeniu 0,1 M. Krzywa miareczkowania obrazuje zmianę stężenia jonów chlorkowych wyrażonego jako ujemny logarytm ze stężenia w zależności od ilości dodawanego titranta (rys. 7.1).
W pierwszym etapie stężenie jonów chlorkowych oblicza się według wzoru:
pCl =-log[Cn (7.1.1)
[rr]-VcQ-v-c V0+V
197