Okładkę projektował: Tadeusz Tuszowski
b
1
Książka zatwierdzona pismem Ministerstwa Oświaty nr PZ4-22a/40/59 z dnia 27. VI. 1959 r. w charakterze podręcznika dla szkół rzemiosł budowlanych, zawód „zdun", ki. II.
kedakn
pwsz 9 Ark. dr »klod«n
Dotychczasowe publikacje na temat budowy pieców mieszkaniowych w zasadzie wyczerpywały to zagadnienie, ale żadna z nich nie mogła być użyta jaiko podręcznik do nauczania zduństwa.
„Roboty zduńskie" — podręcznik do użytku zasadniczych szkół zawodowych — są więc pierwszą w Polsce próbą metodycznego ujęcia wiedzy o zawodzie zduńskim.
Nasze doświadczenia w zakresie nauczania tego fachu są jak dotychczas bardzo skromne i tkwią w tradycji tego rzemiosła. Dopiero w latach 1952 — 1954 w Zasadniczej Szkole Zawodowej CUSZ w Olecku po raz pierwszy w historii tego rzemiosła urządzony został dwuletni kurs nauczania tego zawodu.
Na tym kursie byłem wykładowcą przedmiotów zawodowych: technologii, materiałoznawstwa i rysunku zawodowego oraz samego zawodu zduństwa.
Niniejszy podręcznik opracowałem wg programu nauczania w zasadniczych szkołach zawodowych, wg którego prowadzone były również wykłady na wymienionym wyżej kursie.
Brak odpowiednich źródeł w naszej i obcej literaturze oraz stosunkowo krótki okres pracy (kurs nie był w ogóle powtarzany) sprawiają, że napisanie niniejszej pracy jest z mojej strony krokiem śmiałym. Zdaję sobie sprawę z niedoskonałości niniejszego podręcznika, liczę jednak na to, że w następstwie wydania książki zostaną otworzone liczne klasy zduńskie, w których wykładowcy będą mogli zebrać bogaty materiał doświadczalny, pozwalający na poprawienie lub przerobienie treści podręcznika.
Największą trudność podczas pisania podręcznika miałem ze słownictwem. Jak wszystkie nasze rzemiosła, zduństwo używa wielu
3