Obraz$2 (5)

7. Grubość ścian

7. Grubość ścian

Rys. 192. Sposób budowania przewodów kominowych w ścianie zewnętrznej: 1 — szczelina

Grubość ścian przewodów kominowych w ścianach wewnętrznych musi wynosić co najmniej Vz cegły. W przewodach . prowadzonych w ścianie zewnętrznej grubość ta (od strony zewnętrznej) powinna wynosić lVa cegły, -przy czym należy stosować szczelinę Łzo-v lacyjną; szczelina taka oprócz zmniejszę-2 nia strat cieplnych przewodów chroni także od powstania plam, które tworzą się na powierzchni ściany wskutek, osia- ; dania i przenikania na zewnątrz mieszaniny smoły, sadzy i skroplonej pary wod- ■ nej (rys. 192).

Wykonanie przewodów normalnych wymiarów w ścianie nośnej wewnętrznej nie przedstawia trudności. Grubość ściany, jak wiemy, wynosi co najmniej 1Vi cegły. Jeżeli szerokość przewodu wynosi;

Rys. 193. Przewody kominowe w ścianie nośnej wewnętrznej

Rys. 194. Zgrubienie przewodów kominowych w ścianie działowej .

Va cegły, to jego ściany zewnętrzne będą miały grubość l/a cegły każda (rys. 193).

W ścianie działowej zgrubienie w miejscu przechodzenia przewodów kominowych musi być takie, aby łączna grubość ściany wynosiła co najmniej l¹/* cegły (rys. 194). Przegrody między przewodami powinny wynosić co najmniej Va cegły.

W kominach wolnostojących należy robić ściany zewnętrzne grubości co najmniej 1 cegły.

8. Materiał

Cegła do murowania przewodów kominowych powinna być c e-ramiczna, w dobrym gatunku i jednakowa. Nie nadaje się do tego cegła niewypalana, szczególnie wapienna.

9. Sposoby murowania przewodów'

1 Przewody kominowe należy murować równo i o gładkich ścia-' nach wewnętrznych. Jeżeli układamy cegłę przerąbaną (połówka, dziewiątka), należy ją kłaść gładką stroną ku wnętrzu przewodu. Cegłę układa się starannie na zaprawie takiej samej jak reszta mu-; ru. W kominach wolnostojących można użyć zaprawy zduńskiej aż l do poziomu strychu. Wyżej należy komin murować na zaprawie ce-l. mentowo-wapiennej. Najodpowiedniejsza jest zaprawa cementowo-» -wapienna o składzie (cement: wapno : żwirek) 1 : 2 : 10.

> Szczególnie starannie trzeba Okładać cegły w przegrodach mię-L dzy przewodami, aby nie powstawały połączenia między przegrodami. Połączenia takie są przyczyną złego ciągu. Przewody wenty-Bt.lacyjne muruje się i wykańcza tak jak dymowe, ponieważ często U są używane do przewodzenia spalin.

Spoiny komina wolnostojącego powinny mieć 3 mm grubości. ** W ściąnie przewody mają spoiny grubsze, dostosowane do spoin =£'ściany .(około 10 mm). Wobec tego radzimy sobie w ten sposób, że i murujemy przewody na spoiny (od strony wnętrza) niepełne. Po ■ wymurowaniu części przewodu (około 50 cm) przecieramy jego wewnętrzną powierzchnię szmatą lub szczotką umoczoną w rzadkiej \ zaprawie zduńskiej. Zaprawa wypełnia puste spoiny, przez co i*, uszczelnia je i chroni zaprawę murarską od niszczącego działania ^ gorących gazów. Jednocześnie wygładza się w ten sposób po-| wierzchnię przewodu i usuwa nacieki zaprawy murarskiej.

Wnętrza przewodów nie wolno pokrywać wyprawą wapienną lub cementową, ponieważ wyprawa pęka od gorąca i odpada. Ze-1 wnętrzną powierzchnię, komina, zarówno budowanego w ścianie jak i wolnostojącego, wykańcza się przez pokrycie wyprawą taką samą jak i resztę ścian.

j.'_t Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn nie wyprawiamy powierzchni komina, należy starannie wypełnić zaprawą wszystkie spoiny (ospoinować).

10. Trzon kominowy