Tablica 2ń
EPOKA FEUDALIZMU. UBIORY WŁOSKIE OKRES RENESANSU. XV W. — II POŁOWA
1. Podwójna suknia patrycjuszki florenckiej wczesnego okresu renesansu. Spodnia suknia „gamurra" w kolorze jasnożółtym, dopasowana jest ściśle do figury, ma kwadratowe wycięcie ukazujące rąbek koronki koszuli. Rękawy również obcisłe ozdobione rzadko rzucanym motywem haftu- Na tej sukni leży „gi0r-nea“ w kolorze ciemnego, chłodnego różu, bez rękawów, luźna suknia, spływająca kloszowo w kilku zasadniczych fałdach aż do ziemi, wzbogacona ornamentem roślinnym. Chusteczka i złoty naszyjnik uzupełnia strój. Wg fresku D. Ghirlandaio, Narodziny Marii. Florencja, St. Maria Novella. 2. Męski strój florencki z lat około 1470. Na sajan z tkaniny ciemnej (ciemna zieleń lub purpura) włożony krótki płaszczyk, tzw. „giub-berello", bez rękawów, ze zwisającymi połami z tyłu, przybrany futrem. Czapka trzyczęściowa. Fryzura gęsto utrefiona stanowi zwartą, odstającą od szyi, całość. Wg sztychu B. Baldi-niego, reprodukcja w dziele: W. Kurth. Die Modę im Wandel der Zeiten. Berlin 1929. 3. Ubiór młodego Wenecjanina. Na krótki sajan narzucone lekko bezrękawowe okrycie tzw. „Cimarra". Spięte na prawym biodrze, przybrane wyłogami droższej tkaniny, jasny atłas, adamaszek lub in. i futerkiem. 4. Paradna suknia kobieca na dworze toskańskim z I połowy XVI w. Widoczne wpływy mody hiszpańskiej. Czepek podobny do francuskiego „bonnet a resilles** • Koloryt sukni ciemnorudy. Wg portretu pędzla Bronzino. 5. Krój brokatowej sukni, tzw. giornea. XV w. A — przody. B — plecy. C — boki. D—rękaw Wg dzieła: Ł Sichart, op. cit. T- Ł 6. Krój krótkiego płaszcza męskiego (zbliż, do fig. 2). A — przód. B. ^ Wg dzieła jak fig. 5.
70