OMiUP t1 Gorski8

PRACA 1 ENERGIA /WYSOKOŚĆ/ W POMPIE 1 UKŁADZIE POMPOWYM

W dowolnym punkcie pompy lub układu pompowego catkoiuita energia jednostkowa elementu cieczy o masie lkg jest równa:

(2.1)

Y_c = a-z+-f + -E.    [®²]

^Ł    2 p    s

gdzie:

2

a [    ] — składowa przyśpieszenia całkowitego prostopadła do przyjętej

^s~ płaszczyzny odniesienia. Dla pomp okrętowych znajdujących się w polu grawitacyjnym Ziemi jest ona równa przyspieszeniu ziemskiemu g. W odpowiednich wzorach w dalszej części książki będzie występować a=g. Ogólnie przyjmuje się do obliczeń wartość przyśpieszenia ziemskiego normalnego (na poziomie morza w punkcie o szerokości geograficznej 45°), g_n = 9,80665 m/s² -9,81 m/s²,

z [m] — wysokość położenia danego punktu nad płaszczyzną odniesienia,

c [ 1B-] — bezwzględna prędkość przepływu cieczy w danym punkcie,

p [Pa] — ciśnienie absolutne cieczy przetłaczanej w danym punkcie,

p [Hi- gęstość cieczy przetłaczanej, nr

a-z [2y ] — jednostkowa energia potencjalna elementu cieczy o masie 1 kg względem przyjętej płaszczyzny odniesienia,

2 _m2

f-2>- ] — jednostkowa energia prędkości - energia kinetyczna elementu cieczy o masie 1 kg,

[££j] — jednostkowa energia ciśnienia - energia ciśnienia statycznego cieczy P ^ /'^ ^S o masie 1 kg.

W technicznym układzie jednostek, stosowanym dawniej, jednostkowa energia całkowita definiowana była jako suma energii potencjalnej z, energii prędkości c²/2g i energii ciśnienia p/y w dowolnym punkcie pompy lub układu pompowego dla elementu cieczy o ciężarze 1 kG i nazywana sumą wysokości położenia, prędkości i ciśnienia. Odpowiednia zależność miała postać:

(2.2)

H = z 4-    + -J2- [m]

c 2g y

Z porównania zależności (2.1) i (2.2) wynika, że wartość energii jednostkowej w układzie SI można otrzymać przez pomnożenie odpowiedniej wysokości definiowanej w układzie technicznym przez przyspieszenie ziemskie, pamiętając, że ciężar właściwy cieczy y = p • g [kG/nr’]. Tak więc:

28