Cylinder wodny wykonany jest jako odlew żeliwny z wprasowaną tuleją brązową. Tłok wodny 3, wykonano również z brązu, a pierścienie uszczelniające z ebonitu. Trzon tłoka 2, łączący tłok wodny 3 z tłokiem parowym 1 przechodzi przez dławicę, w której jako szczeliwa użyto łojowanego sznura bawełnianego. W skrzyni zaworowej, wykonanej jako oddzielny odlew żeliwny, osadzone są zawory ssawne 4 i tłoczne 5. Kanał łączący część podtłokową cylindra wodnego ze skrzynią zaworową jest na rysunku niewidoczny.
Kadłub cylindra parowego, jak również tłok parowy 1 i jego pierścienie uszczelniające wykonane są z żeliwa. Trzon tłoka w dławicy parowej uszczelniony został grafitowanym sznurem azbestowym. Od góry cylinder parowy zamyka pokrywa uszczelniona podkładką klingerytową. Parowa część pompy jest otulona izolacją i zabezpieczona osłoną z blachy ocynkowanej.
Rozrząd pary w przedstawionej pompie, wykonany według systemu Weira, rozwiązany został w następujący sposób: dźwignia jednoramienna 6 zabierana jest podczas ruchu trzonu tłoka 2 w dół, a jej zabierak 13 ślizga się po drążku napędu suwaka 7 aż do zetknięcia się z dolnymi nakrętkami regulacyjnymi 9 (pozycja łącznika 6 w tym momencie przedstawiona jest linią przerywaną). Dalszy ruch tłoka parowego w dół powoduje przesunięcie zabierakiem 13 drążka napędu suwaka 7, a więc i trzonu suwaka 10 w dół. Tym samym zostanie przesunięty w dolne położenie suwak pomocniczy 1 (rys.2.29). Jest to suwak płaski, o ruchu posuwisto — zwrotnym i przesuwa się po gładzi okrągłego suwaka głównego 2, również o ruchu posuwisto — zwrotnym, wewnątrz cylindra suwaka. Suwak pomocniczy 1 wykonuje ruch pionowy i steruje ruchem suwaka głównego 2, który porusza się po linii poziomej prostopadle do ruchu suwaka pomocniczego.
Rys.2.29. Zespół suwaków rozrządu pary typu Weira:
1 - suwak pomocniczy, 2 - suwak główny, 3 - wgłębienie na gładzi suwaka pomocniczego,
4,5,6,7 - kanały przelotowe suwaka głównego, 8 - kanały sterujące suwaka głównego.
Suwak pomocniczy ma wgłębienie 3, służące do połączenia w odpowiednim momencie, poprzez kanały 8, komór z lewej lub prawej strony suwaka głównego z przestrzenią odlotową pary, a tym samym ciśnienie pary ustawia suwak główny w żądanym skrajnym położeniu. Kanały 4 do 7 suwaka głównego łączą w zależności od jego położenia przestrzeń nad- i podtłokową cylindra parowego pompy z dolotem lub odlotem pary.
64