Wzrost wydajności sprężarki można uzyskać za pomocą jednego z trzech sposobów konstrukcyjnych:
— zwiększenia częstotliwości cykli pracy w jednostce czasu (zwiększenie liczby obrotów sprężarki),
— zwiększenia objętości skokowej poprzez zwiększenie skoku lub średnicy tłoka i cylindra albo obu tych wielkości jednocześnie,
— zwiększenia liczby cylindrów roboczych.
W praktyce dwa pierwsze sposoby są niekorzystne ze względów techniczno — eksploatacyjnych. Wzrost prędkości obrotowej w znaczny sposób zmniejsza sprawność sprężarek, zwiększając tym samym zapotrzebowanie na moc silnika napędowego. Podobnie zwiększenie skoku czy średnicy tłoka powiększa straty tarcia, jak również zwiększa zapotrzebowanie mocy. Jednocześnie pogarszają się warunki pracy maszyny, ze względu na wzrost sił masowych towarzyszących przyrostowi ciężaru tłoka, korbowodu itp.
Rys.3.9.Układy jednostopniowych sprężarek tłokowych.
KADŁUBY
Kadłuby okrętowych sprężarek tłokowych wykonane są najczęściej jako odlewy, łącznie z cylindrami. W kadłubach znajdują się przestrzenie chłodzące, przez które przepływa woda.
Dla ciśnień do 0,5 MPa, a więc dla zakresów stosowanych w sprężarkach powietrza rozruchowego, materiałem stosowanym na odlewy kadłubów i cylindrów jes1 najczęściej szare żeliwo perlityczne.
Odlewy dla sprężarek chłodniczych do freonu wykonuje się z żeliwa modyfiko* wanego sferoidalnego, co zapobiega dyfuzji freonu wzdłuż pasma grafitu w materiale cylindra.
210