Obraz2 (21)

I ( iepta woda z kr.mu leci. chlapie i zaprasza dzieci.

Ket Pucu. pucu. chlapa, chlapa, na co ics/c/c czekasz gapo?

I top dn wody, hop do w anny luz brud.wek wykapany.

za |)ro\v.ul/;|cym. nic leż przykucajj|.    zalizymuj;| su;. Kcagiiji) nu kit niin I

mchu ręcznika. Każ.dri zmianę wprowadza pimvudz:|cy w sposób zdecydowani, choć wolny.    '1 |

3. Zabawa „Ślimak / ręcznikami".

Dzieci, lak jak w popi/cdnicj zabawie, iwor/;| w;jz. trzym.iji|c sic /a rogi ręczników lhowad/Jicy zatacza coraz mniejsze kola, zwijając go w ślimaka, (idy ślimak li d już. zwinięty, ostatnia osoba w wężu zaczyna go odwijnć w przeciwnym kierunku Zabawę można powtórzyć kilka i.izy, za każdym razem zmicuiaji|C osobę piowu CIZZ|C2|.

•1. Zabawa „Gdzie jest mydło?'*.

Do zabawy należy przygotować małe mydełko, takie, które będzie się mieliło w dziecięcej dłoni. I )zieci usta\siaj;| się w kole, ciasno tuż obok siebie. Jedno z uh h wchodzi do śtodka kola i zamyka na chwilę oczy. W tym czasie nauczyciel wręc/a któremuś z dzieci mydło. Wyznaczone do szukania mydlą dziecko otwiera oczy Wszystkie dzieci zamykaj.) obie dłonie i naśladuj.'! mycie r,|k. Towarzyszy im iltekli di i piosenki Hop do wanny. Podczas przerwy w muzyce dziecko Irzymajjjcc mydłu w rękach podaje je dalej, do następnego kolegi. Stojące wewnątrz kola d/io ko obsciwujc kolegów i stara się odnaleźć mydło. Dziecko może dwa. trzy razy pióho wać odgadn;|c. Jeśli mu się nic uda. odchodzi z zabawy, a na jego miejsce wchod/i inne dziecko.

5. Zabawa „Podaj dalej".

Przy akompaniamencie piosenki granej na pianinie dzieci w kole podnj;| sobie mydło z r.jk do ujk w piawo lub w lewo. < idy muzyka milknie, dziecko, kłód tizyma akurat mydło w ręku. odchodzi z zabawy, t JWA( i/\; po zabawach z mydłem, dzieci powinny umyć ręce.

1 lup ilu wanny U Hm A^r !> —k-. ,il i —u i hi —		U Afjutt/U (Id h ii iiMif l.vWm/ l^,.»l.ln*V Cm A^ł
W ^1 *=-r=j=j=±*=i^Ei= I.Cii' • pławo-dn z. kia-nu lc • ci, ,1-in A» l>	chla • pic i za Fin A’	£S=J=g |>rn-sza d/ie-u 1) :zp^|i_Hz= . i
l'u*cu, pu • cu. elita - pu, chla •pil, lilii A’ D 1 H JS K-1	J j ^J-r J 1 na co jc-szc/e* Fm A’ -t=r i =t=	J ź ^J J 1 cze kas/ ya • [K»? 1) FE t : Vn
		J- J J1

I lup do wo . dy. hop do wan-ny. Juz bru - da • sęk wy -• pa• ny.

Mydło w wodzie ju> •■ły kryci, t 'myj nogi. umyj tyce

Ref. Pucu, pucu...

1. (ii)hkii lekka lak j.ik puszek, wyszoruje plecy, hr/iis/ck

Ref.: Pucu. pucu

II M A I KOM PI I KSOWA NK 18: Przyroda budzi się do życiu < I I I ( )PI.KA( YJNE:

•    dziecko |H)tiali zaśpiewać obszerne fragmenty piosenki W'kióh r wiosna,

•    rozwija zdolność muzycznej wyobraźni.

•    kształci pamięć, uwagę i słuch muzyczny.

11 MAI : /.biali wiosno KOD/AJP. /.AJI-Ć:

•    Nauka piosenki WTsnitcr wiosno, zabawa mchowa z. rekwizytami, /ubawy zi śpiewem. ŃKODKI DYDA KI YCZNli:

•    kw iaty, liście, trawki z krepiny lub sztuczne, po dwa każdego lodzaju musi być n tyle, ile jest dzieci.

PK/I BIEG ZAJIjĆ

I Wysłuchanie i nauka piosenki W krótce wiosna,

.’ .Wiosenny bal z kwiatami'.

Do zabawy należy przygotować około Ml par różnych kwiatów, liści. traw. l)/ic< dostają po jednej trawce, kwiatku lub listku i musz:| odnaleźć partnera z tym sj mym liściem, irawkit lub kwiatem. I]uicz;| w parach walczyka do melodii piosenl W krótce wiosna, po usłyszeniu akompaniamentu do maszerowania zostawiają swi ich partnerów i wybicraj.| się nu „wiosenny spacer". Na hasto „zamiana' wymu niajq się rekwizytem z najbliżej stojącym dzieckiem i szukaj;) nowych paMneró z takim samym kwiatkiem, liściem czy trawki). Gdy już odnujdi|. rozbrzmiewa nu lodia walczyka i pary tańcz.) w rytm muzyki .1 Zabawy z wykorzystaniem śpiewu.

.0.1 clio". Nauczyciel śpiewa krótkie (ragmcnly piosenki, gra je na pianinie, w klaskujc jej lytm lub recytuje tekst. Zadaniem dzieci jest jak najwierniej powh rzyć po nauczycielu zadany motyw. Pragniemy przeznaczone do powiai/un przez dzieci powinny być dość krótkie, najwyżej dwulaktowe. b) „Kośnięeic”. Wszystkie dzieci zac/.ynaj;| cicho śpiewać piosenkę, sicdzi)c w k cki i w trakcie śpiewania „rosn;|". Im slajij się wyżsi, tym głośniejszy jest śpię i odwrotnie.

i) „(iltiehc dźwięki". Dzieci śpiewają piosenkę uoiinalmi głośuościi|. ale po mu winnym znaku, danym przez nauczyciela, glos zanika i dalej śpiewaj;} gluil bezdźwięcznie aż do następnego znaku ręk.j.