50 TADKUSf MAI 4NO\VSKt
listy. wysokości 3.5 cm (ryc. 4:5). pochodzący z nieznanej miejscowości w okolicy Malborka, m. pow. w woj. pomorskim, można datować - w ramach fazy B. i C, - od ok. 80 do 250 r. n.e. lub aż po początek IV w n.e. (Nowakowski 1987. 110-111 i 113-116; 1988. 97). Nie moina wszakże wykluczyć, że zabytek ten. to zaginiony i o nieznanym kształcie dzwo-nok pochodzący z grobu w Domkowie, pow. Ostróda w woj. warmińsko-mazurskim (Nowakowski 1987. 113 i 121 -122; 1988. 97). Dwa kolejne dzwonki są mniej więcej kształtu cylindrycznego i można je bardzo ogólnie datować na okres wpływów rzymskich lierws *y ; nich. znaleziony luźno na terenie dawnego jeziora w Starzykowie Małym. pow. Iława w woj. warmińsko-mazurskim, miał wysokość ok. 10 cm (Nowakowski 1987. 122; 1988. 97-98, ryc. 16), drugi, odkryty w torfowisku w Watkowicach, pow.
Kwidzyn w wuj. pomorskim (ryc. 4:7), był wysoko, ści ok. 8,5 cm (Nowakowski 1987, 122; 1988. 97). Dwa dzwonki brązowe znaleziono wreszcie na cmentarzysku grupy masłotnęckiej w Masłomęczu, pow. Hrubieszów w woj. lubelskim. I tak w grobie szkieletowym nr 133, zawierającym szczątki osobni ka płci żeńskiej zmarłego w wieku ok. 15 lat (Rutkowska 1989, 19 i 29). wystąpił masywny okaz wysokości 4,7 cm i średnicy 3,6 cm z sześciokątnym uchwytem oraz zawieszonym żelaznym sercem (ryc. 5:4), zachowanym w szczątkowej postaci (Kokowski 1995, 177; inf. prof. A. Kokowskiego), natomiast z grobu nr 158 pochodzi egzemplarz półkolisty (ryc. 5:5), wysokości 1,9 cm i średnicy 2.6 cm (inf. prof. A. Kokowskiego). Obydwa te zabytki są datowane na fazę C.,4 (Kokowski 1995a. 46).
Ryc Mjstomcc/. pow Mrubtcstów, woj lubelskie. 1-3 - d«\vunec*kl Zela/nc (wg A Kokowskiego); 4 i r> dawonki bi#/'"" (wg archiwum Katedry Archeologii Uniwersytetu Marii Curte-SkkłdowsklcJ w lublinie)
I Ik 5 Maslomęc*. dtstr. Hrublesaów, voiv. dc lublin 1-3 - grekłts en ter (d*aprfes A Kokowski); 4 et 5 - clochettes en bron* tdapics les nrchlws de la ohaire d’Archeologie de l’Unlversttó Maria Curie-Skłodowska de lublin)