93
Ryc. 35. Siedlce, woj. legnickie, skarb i 1IMV lazy kuhuo unietsefciej
1 - email, --/» - co«c«U
brak starszych od fazy II pochówków (np. Wilczków). Cmentarzyska lokowane są w pobliżu osiedli na wzniesieniach (analogia do cmentarzysk kultury mierzanowickiej).
W dalszym ciągu przewala obrządek szkieletowy . Zmarli grzebani są pojedynczo, tylko czasami parami. Układa się ich teraz już prawie wyłącznie na boku prawym, z nogami silnie podkurczonymi (musiały być skrępowane), z rękami, jak poprzednio, skierowanymi ku górze. Ustala się też orientacja zmarłych po osi N—S. Częócicj może niż w najstarszej fazie kultury unietyckiej obserwuje się używanie dużych kamieni do obsuwy jamy grobowej. Niekiedy ściany grobu obudowywano, przynajmniej z dwu stron, płytami kamiennymi (W. Sarnowska 1969, ryc. 95). Jest to już być może zapowiedź kamiennych grobowców pod nasypami ziemnymi fazy klasycznej. Zaobserwowano też okładanie ścian jamy grobowej przypuszczalnie cienkimi dranicami (W. Sarnowska 1969. s. 325), po których pozostały smugi tworzące zarys prostokąta. Zwyczaj ten jest znany w młodszych fazach kultury unietyckiej w Czechach, a jego odpowiednikiem w kulturze mierzanowickiej są groby, w których zmarli spoczywali w rodzaju trumny wydrążonej w kłodzie drzewnej bądź też w jakimś innym „opakowaniu" wykonanym z materiału organicznego (plecionka z wikliny?).