3.1. Wiadomości wstępne
Współczesne budownictwo małokubaturowe z drewna i materiałów drewnopochodnych bazuje na systemie lekkiego szkieletu drewnianego, wykonywanego z drewna litego o stosunkowo niewielkich przekrojach. Szkielet ten jest wypełniany materiałem termoizolacyjnym, najczęściej wełną mineralną lub watą szklaną. Jako okładziny wewnętrzne stosuje się zazwyczaj płyty gipsowo-kartonowe, a zewnętrzne - siding winylowy, deski impregnowane, ścianki ceramiczne ze szczeliną wentylacyjną itp.
Do podstawowych zalet budownictwa z drewna i materiałów drewnopochodnych należą:
— niewielka masa elementów, pozwalająca na wykonanie większych prefabrykatów, które mogą być montowane za pomocą lekkiego sprzętu, i powodująca, że fundamenty, ściany nośne, słupy i podciągi mogą mieć mniejsze wymiary, co w konsekwencji obniża koszty inwestycji, w tym wydatki na transport i montaż,
— możliwość prefabrykacji, co wiąże się z wykonaniem większości robót wykończeniowych w wytwórni, w tym również pracochłonnych robót instalacyjnych; taki sposób przygotowania elementów zapewnia ich wyższą jakość,
— bardzo dobra izolacyjność termiczna przegród (współczynnik U = = 0,3 W/(m2K)) wpływająca na znaczne zmniejszenie zużycia ciepła potrzebnego do ogrzania pomieszczeń,
— bardzo dobre warunki mikroklimatyczne w budynkach z drewna naturalnego, co jest korzystne dla zdrowia człowieka.
Natomiast podstawowe wady drewna to jego anizotropowa budowa, palność i mała odporność na korozję biologiczną oraz ograniczone wymiary handlowe.