PA270159

Filtry tarczowe (rys. 12.12) mają powierzchnię filtracyjną w postaci tarcz w liczbie i—12 przymocowanych do pustego wału. Tarcze są połączone, podobnie jak w filtrze bębnowym, z głowicami w celu odsysania filtratu i przedmuchiwania tkaniny sprężonym powietrzem. Tarcze składają się z szeregu trójkątnych segmentów obciągniętych tkaniną filtracyjną. Dolna część tarcz jest zanurzona w zawiesinie i w tym czasie zachodzi filtracja. Po wynurzeniu się tarcz zachodzi dalsze odsysanie cieczy, po czym, przed ponownym zanurzeniem się tarcz, osad jest usuwany skrobakami z obu stron tarcz, podczas przepływu przez tkaninę sprężonego powietrza. Konstrukcja filtru nie umożliwia mycia osadu, gdyż doprowadzenie cieczy na powierzchnię osadu mogłoby spowodować jego spływ z powrotem do surówki filtracyjnej. To stanowi wadę lego rodzaju filtrów.

Rys. 12:12. Schemat filtru tarczowego: I — wal pusty, 2 — tarcze, 3 — koryto z zawiesiną, 4 — głowica rozdzielcza, 5 — noże zbierające, 6 — zsuwnia osadu, 7 — przenośnik ślimakowy

Filtr taśmowy (rys. 12.13) stanowi taśma filtracyjna, spoczywająca na górnej, nośnej, perforowanej taśmie przenośnika taśmowego. Taśma filtracyjna opasuje bębny przenośnika i wałki napinające. Górna część taśmy przesuwa się po rynnie metalowej, podzielonej na wiele komór, które są połączone ze źródłem próżni. Zawiesina podawana na przesuwającą się taśmę z tkaniną filtracyjną pod komorami z próżnią podlega filtracji tak, że osad pozostaje na tkaninie, ciecz natomiast przepływa porami tkaniny i jest odprowadzana na zewnątrz, do zbiornika filtratu. Na dalszych odcinku taśmy następuje mycie osadu i ewentualne podsuszanie powietrzem sprężonym, po czym podczas zmiany kierunku osad odpada od taśmy.

Filtr talerzowy stanowi poziomą tarczę o podwójnym dnie, z których dno górne jest perforowane i pokryte przegrodą filtracyjną. Przestrzeń pomiędzy górnym a dolnym dncin jest podzielona przegrodami na wiele trójkątnych segmentów, które przewodami są połączone z głowicą, umieszczoną na pionowym pustym wale, pobobnie jak w filtrze bębnowym próżniowym. Głowica jest podłączona do próżni i powietrza sprężonego. Zawiesina podawana na powierzchnię segmentów połączonych z próżnią podczas obrotu talerza podlega filtracji. Filtrat po przejściu przez tkaninę odpływa do źródła próżni, osad natomiast pozostaje na tkaninie i po myciu, spulchnieniu przepływem sprężonego powietrza jest usuwany z tkaniny skrobakiem.

Rys. 12.13. Schemat filtru taśmowego: 1 — taśtha filtracyjna, 2 — taśma nośna, 3,4 — bębny napędowy i napinający, 5,6 — dopływ zawiesiny i cieczy myjącej, 7 — koryta odpływowe, 8 - dopływ cieczy do mycia taśmy

W filtrach dynamicznych zawiesina przepływa równolegle do powierzchni filtracyjnej z szybkością od kilkudziesięciu do kilkuset razy większą od szybkości filtracji. Przy tej szybkości na przegrodzie nie tworzy się placek, lecz zawiesina; na skutek przenikania cieczy przez pory (kanały) przegrody ulega

Zawiesina    Koncentrat

Rys. 12.14. Schemat filtracji krzyżowej — dynamicznej w płaskim kanale: 1 - przegroda filtracyjna

zatężeniu tak, że różnica stężeń może dochodzić do 10-20%. Metoda zwana filtracją krzyżową jest stosowana do rozdzielania zawiesin zawierających cząstki o rozmiarach < 10 pm, trudne do wydzielenia innymi sposobami. Przegrodę filtracyjną stanowi tu tkanina lub membrana, również w postaci rur porowatych. W zależności od szybkości względnej zawiesiny i powierzchni filtracyjnej wyróżnia się dwie konfiguracje filtrów dynamicznych. Stanowią je płaski kanał przedzielony przegrodą filtracyjną (rys. 12.14) lub wirująca tarcza osadzona na pustym wale, z przegrodą filtracyjną (rys. 12.15). Porowate membrany rurowe są stosowane w mikro- i ultrafiltracji. Wymienione podstawowe moduły mogą być zestawiane szeregowo lub równolegle. Wymiary modułów

165