P3040919

3.4. Elementy rozciągane połączone spoinami

gdzie:

R_m,Rt — granica (odpowiednio) wytrzymałości i plastyczności materiału śruby.

Ai — pole przekroju czynnego rozciąganej śruby.

Nośności obliczeniowe śrub o różnych cechach mechanicznych na zerwanie trzpienia zestawiono w tablicy 3.3.

Cięgna niegwintowane mogą być na końcach wygięte do kształtu pętli i przyspawane do innych elementów (blach węzłowych).

Przykład 3.2

Zaprojektować przekrój poprzeczny krzyźulca rozciąganego o długości teoretycznej 6 m. ze stali SOS. obciążony tlą osiową rozciągającą N « 200 kN działającą dynamicznie.

% Rozwiązanie

Z warunku smuktośd granicznej przyjęto:

600

*""¹*380“ ^1,71 Cm*

Ze wzorów (3.2) i (3.3) obliczono wymagany przekrój:

Rozważono alternatywnie przekrój pełny i pierścieniowy:

—    <fia przekroju pełnego

ta - 0,25 d stąd ć • ~r ~ = 6.84 cm

(Ud

Przyjęto z tablic [9) d ■ 70 mm o potu przekroju A - 38,48 cm². Ponieważ pole przekroju pełnego 38.46 cm² znacznie przewyższa wymagane pole A = 9.3 cm², przyjęto przekrój rurowy.

—    dla przekroju rurowego

Ann - 0,35 dr. dr — średnica średnia stąd d*=Ł~ =4,88 cm.

Z tablic 191 przyjęto rurę o średnicy zewnętrznej 60 mm, grubości ścianki 5.5 mm. polu przekroju poprzecznego 9.417 om².

łatwo zauważyć, że przekrój rurowy jest znacznie oszczędniejszy w zużyciu stali.

3.4. Elementy rozciągane połączone spoinami

3.4.1. Uwagi ogólne

Wyszczególnienie elementów rozciąganych z połączeń spawanych jest łatwe. Przy projektowaniu istnieją jednak problemy w doborze odpowiedniego kształtu elementu rozciąganego lub jego przekroju związane z właściwym rodzajem 1 usytuowaniem spoiny w czasie spawania. Podstawowe zasady konstruowania spoin i ich wykonania podano w p.1.11. Projektując połączenie spawane elementów rozciąganych należy, tak

| spoiny. aby ich w^ftiMa nł ■niurwyih pabywifti «f « wypadkową ml arowych od dtt|Mi wmujdl przechodzącą prwa lm» środków <t«lka«d dMMMv. Przy spawanych naloty «l«r unikać rozmiotą •rodowe obciążanie H—iptda

■zy projektowaniu Dołącza* spmn wywołmąryc* mima-

SlMMrty rowman mott być pnłąrsons ««* sobą bet pośrednio lub słsmaaży pośrednie. np. blachy unitowi. takfeadkowo Dobór odpawtodntope rodzaju spoiny i centową), pachwinowa), dwmpdl itiTtIt od -r—iiunko zeó konstrukcyjnych orti ntżniłil wykonany iprt

ny-

3.4.2. Wytrzymałość spoin

W normie PN 90^-03*100 w spaaśb jawny me określane wlMiM tiu wytrzymałości obliczeniową) apoin Wprowadsono espśtoayuwiki wytroy małości spoin ą, których wartości są uzależnione ad todaąju spoiny » Npoaobu oboątania spoiny <gnapy sporni. Współczynniki wytrzymałości obliczeniowej cą w połączeniach redukują wytrzymałość i oUtizaalawz fa elementów rswiąpnjtk Wartośri tych współczynników podana w tablicy 11, która Jnl opracowana na podstawie tablicy nr 11 c wiąj PN-9<yB-O3200

Tdlnll

Wspifzywwąś wytrzymało ieiewo spala w ełemewtoen maaftąpMiyoh

Podana wartości wszystkich współ* <y antków naloty mząpiył • wartości:

o 10 * — w przypadku pnpklawznaz spoin montażowych wykonywanych w eaaata scalania konstrukcji na budowie, o 20 % — w przypadku projektowania spasa pułapowych, o 30 % — w przypadku projektowania spoin pułapowych wykony wanych na montażu

3.4.3. Nośność spoin czołowych

Spoiny cznłnwo są iiąjkanjataMgaas przy łąrasaiu rozciąganych blach lub płaskowników. Można je stoaowac np da połączenia blach wątło wych s pasami kratownic, du łączenia blach zkurnlkiw na eterze. blach silosów i zasobników na materiały sypkie

Jeśli wykonana spoiny matowa kontroluje mą datoklnakopią, to wtedy można przyjąć współczynnik wytrzymałości spoin • I. przy mym kin* aa wadliwości złącza, wg PN fT/M MT73. powinna być conąjmnląJ H4 - przy grubości łączonych mptoft de 20 mm M - przy grubości wią-kseąj niż 20 mm. RS - przy ■knąśsaierh dynamicznych