I> M<Quail. Teoria tomimikowo/iiii mtutmego. Wjimw* 2007 ISBN 97X-KS-01-ISIi3-M, Cl>> WN PWN 2007
52 Rozdział 2. Narodziny mediów masowych
mi przemysłu filmowego, aby porozmawiać o tym, w jaki sposób film mógłby wnieść swój wkład do ogłoszonej właśnie „wojny z terroryzmem”.
Jako trzy punkty zwrotne w historii filmu wymienić należy „amerykanizację” przemysłu filmowego i kultury filmowej w latach po pierwszej wojnie świtowej (zob. Tunstall 1977), pojawienie się telewizji i rozdział filmu od kina. Względny uwiąd świeżo powstałych, lecz kwitnących niegdyś europejskich studiów filmowych (przyspieszony przez drugą wojnę światową) najprawdopodobniej przyczynił się do homogenizacji kultury filmowej i konwergenc ji idei w zakresie definic ji filmu jako medium. Telewizja przejęła znaczną część widowni filmowej, zwłaszcza widownię rodzinną w ogólności, pozostawiając kinu raczej mniej licznych i młodszych widzów. Telewizja przejęła też lub przekształciła nurt społecznego filmu dokumentalnego w rozwoju filmu i zaoferowała mu miejsce o wiele lepiej przystosowane do jego potrzeb. Nie wywarła jednak podobnych wpływów na sztukę i estetykę filmową, choć film artystyczny mógł odnieść korzyści z „odmasowienia” i dalej idącej specjalizacji mediów filmowych i kinowych. Dla dwóch pierwszych pokoleń widzów filmowych przeżycie filmu było nieodłącznie związane z wieczornym wyjściem, zwykle z przyjaciółmi i zwykle w mie jsca znacznie bardziej szykowne niż dom. Poza tym mroczna sala kinowa łączyła prywatność i towarzyskość, przydając dodatkowy wymiar owemu doświadczeniu. Zupełnie lak satno jak później w przypadku telewizji, „pójście do kina" było równie ważne jak oglądanie konkretnego filmu.
Rozdział filmu i kina oznacza, że film można obejrzeć na wiele różnych sposobów już po tym. jak pokażą go pierwszy raz w kinie. Sposoby te obejmują przekaz telewizyjny, kablowy, kasety wideo i płyty DVD (kupowane lub wypożyczane), telewizję satelitarną i szeroko obecnie wykorzystywany Internet. Zmiany te mają kilka ważnych konsekwencji. Pod ich wpływem film staje się raczej doświadczeniem prywatnym niż z istoty swojej publicznym. Wstępne „uderzenie" masowego pokazu ogranicza się do konkretnego filmu. Kontrola selekcji przesuwa się w kierunku widza i umożliwia nowe wzorce powtórnego oglądania i kolekcjonowania, 'lo z kolei pozwala obsługiwać wiele specjalistycznych rynków i ułatwia zaspokajanie popytu na treści brutalne, przerażające czy pornograficzne. Mimo pewnej liberalizacji, która wynikała z częściowej utraty „masowego” charakteru, film nie zdołał wywalczyć sobie pełnego prawa do autockspresji politycznej i artystycznej, a większość państw utrzymuje jakiś rodzaj licencjonowania. cenzury i kontroli.
Picasa 3
2.4. FILM JAKO MEDIUM
• Technika audiowizualna.
• Od pokazu publicznego do przeżycia prywatnego.
• Szeroki (uniwersalny) oddźwięk.
• Dominacja fikcji narracyjnej.
• Charakter raczej między na rodowy niż narodowy.
• Podporządkowanie kontroli społecznej.
• Od rynków masowych do wielorynkowości.
P Teoria komunikowan...
<