P3109069

• zawiadomienie o odbiorze, informujące odbiorcę o przygotowaniu wyrobów <ło odbioru oraz o terminie odebrania przez odbiorcę przygotowanych artykułów | magazynu dostawcy;

• specyfikacja, wysyłana razem z dostarczanymi wyrobami, zawierająca dokładne określenie artykułów i ich ilości oraz inne dane charakteryzujące przesyłkę, będąca dokumentem umożliwiającym sprawdzenie prawidłowości przesyłki;

I faktura (rachunek), która jest podstawą do zapluty należności za dostarczone artykuły (wzór 10).

Dokumentacja związana z transportem obejmuje, oprócz specyfikacji wyrobów. głównie dokumenty stwierdzające zawarcie z przewoźnikiem umowy o przewóz. Przy przewozie ładunku na każdą przesyłkę (całopojazdową lub drobnicową) sporządza się list przewozowy, który jest dowodem zawarcia umowy przewozu. List przewozowy zawiera nazwę nadawcy i odbiorcy przesyłki oraz ich adresy, oznaczenie i rodzaj przesyłki oraz rodzaj opakowania.

Przewóz ładunków wiąże się z ubezpieczeniem przesyłanych dóbr. w wyniku którego towarzystwo asekuracyjne, z którym została zawarta umowa, zobowiązuje się wypłacić określone odszkodowanie, jeżeli przesyłka w czasie transportu ulegnie uszkodzeniu, zniszczeniu lub zaginięciu. Dowodem zawarcia umowy z przedsiębiorstwem ubezpieczeniowym jest polisa ubezpieczeniowa.

7a3aS» Organizacja zbytu w przedsiębiorstwie

Organizacja służby zbytu w przedsiębiorstwie przemysłowym zależy od wielkości przedsiębiorstwa i rodzaju produkowanych wyrobów. Zakres działania komórki zbytu I stopień rozbudowy jej struktury organizacyjnej są największe wtedy, gdy przedsiębiorstwo przemysłowe jest wyłącznym lub głównym producentem danych wyrobów w kraju lub wytwarza w ramach produkcji jednostkowej lub małoseryjnej produkty dla konkretnych, z góry określonych, odbiorców. Tak rozbudowany schemat organizacyjny służby zbytu przedstawiono na rys. 21.

W przedsiębiorstwach przemysłowych służba zbytu może być zorganizowana w formie działu lub sekcji zbytu podległych zastępcy dyrektora ds. administracyjno* •handlowych lub ds. ekonomicznych. W bardzo dużych przedsiębiorstwach są tworzone wyodrębnione zespoły komórek zbytu podległe zastępcy dyrektora ds. zbytu (ds. handlowych). W małych przedsiębiorstwach przemysłowych spotkać można wspólne komórki zaopatrzenia i zbytu, z uwagi na podobne kwalifikacje pracowników tych odcinków działalności.

Zakres działania służby zbytu w przedsiębiorstwie przemysłowym oraz jej poszczególnych ogniw w większym przedsiębiorstwie można ukay^ na przykładzie schematu organizacyjnego przedstawionego na rys. 21.

Kierownik działu zbytu kieruje całością spraw związanych ze sprzedażą wyrobów i nadzoruje działalność podległych mu komórek organizacyjnych.

Sekcja sprzedaży przygotowuje oferty, przyjmuje zamówienia od odbiorców, zawiera z nimi umowy o dostawy wyrobów, uzgadnia szczegóły techniczne z odbiorcami i współpracuje bardzo ściśle z komórkami programowania produkcji (technologiczną i konstrukcyjną) własnego przedsiębiorstwa. Ustała również terminy wydawania lub wysyłki wyrobów.

Sekcja marketingu przeprowadza analizę rynku, aktywnie oddziałuje na rynek, kształtując pożądany popyt, zajmuje się reklamą.

Zespól magazynów wyrobów gotowych, któremu podlegają magazyny branżowe, zajmuje się przyjmowaniem, przechowywaniem, kompletowaniem przesyłek i wysyłką wyrobów gotowych oraz prowadzeniem ewidencji ich obrotu.

Sekcja ekspedycji zleca wysyłkę wyrobów gotowych do poszczególnych odbiorców, wybiera środek transportu, zawiera umowy o przewóz, sporządza dokumentację przewozową. Nieodzowna jest współpraca sekcji ekspedycji z komórką transportu przedsiębiorstwa.

Z-CA DYREKTORA DS.

EKONOMICZNYCH

KIEROWNIK DZIAŁU ZBYTU