Rozdział 9 Udział pielęgniarki w usprawnianiu pacjenta2

Ryc. 9J1. Umiejscowienie cewnika w jelicie (wg P. L. Marino, 1994).

Istotą wytworzonej przetoki jest możliwość podawania pokarmu bezpośrednio do żołądka przez wprowadzony cewnik. Zapamiętaj:

Żywienie przez założony cewnik nie różni się od żywienia przez zgłębnik założony przez nos czy usta.

Mikrojejunostomia (ryc. 9.31) to przetoka między jelitem czczym a powłokami brzusznymi. Wykonuje się ją u pacjentów po zabiegu: na przełyku, żołądku, drogach żółciowych, wątrobie, śledzionie i trzustce, z nieoperacyjnymi nowotworami. Istotą wytworzonej przetoki jest możliwość podawania pokarmu przez założony cewnik bezpośrednio do jelita czczego.

Zapamiętaj:

W jelicie cienkim brak jest rezerwy objętościowej żołądka. Konieczne jest stosowanie postępowania wstępnego (patrz pkt. 2-3, s. 672).

Zadania i kompetencje pielęgniarki

•    Pielęgniarka zna wskazania do wykonania gastrostomii i mikrojejunostomii, zasady żywienia przez przetokę, wskazania i przeciwwskazania żywienia entcralnego oraz powikłania.

•    Potrafi obsługiwać aparaturę wykorzystywaną do żywienia cnteralnego.

•    Przygotowuje pacjenta psychicznie i fizycznie.

•    Wykonuje zabieg na zlecenie lekarza.

•    Ponosi odpowiedzialność za decyzję o wykonaniu zadania, przebieg i wynik działania.

Przygotowanie

pacjenta

Przygotowanie pacjenta psychiczne

•    Nawiązanie kontaktu i współpracy z pacjentem.

•    Poinformowanie pacjenta o:

- celu i istocie zabiegu.

-    zasadach żywienia przez przetokę odżywczą,

-    jakości i ilości posiłków zleconych przez lekarza,

-    pozycji optymalnej w trakcie podawania mieszanki odżywczej oraz po podaniu (półsiedząca, siedząca),

-    możliwych powikłaniach,

-    pielęgnowaniu skóry wokół przetoki: codziennie zmieniać opatrunek, obserwować skórę wokół przetoki (w razie zaczerwienienia skóry spowodowanego zaciekaniem treści pokarmowej — uszczelnić pastą uszczelniającą),

-    wartości zwrotnych informacji o wszelkich spostrzeżeniach związanych z żywieniem: niepokojących dolegliwości, objawów, ewentualnych powikłań,

-    higienie jamy ustnej.

•    Uzyskanie akceptacji pacjenta na planowany sposób żywienia.

Przygotowanie fizy czne

•    Zapewnienie warunków zewnętrznych.

•    Zapewnienie pozycji siedzącej lub półsicdząccj.

•    Zabezpieczenie pacjenta i pościeli przed zabrudzeniem serwetą lub ptalami ligniny.

Przygotowanie

sprzętu

•    Pompa perystaltyczna do żywienia dojelitowego (zapewnia precyzyjne i wielogodzinne podawanie diety w ciągłym wlewie kroplowym).

Zapamiętaj:

Próba żywienia dojelitowego bez pompy prawie zawsze powoduje wystąpienie biegunek.

•    Przyrząd do podawania dojelitowego mieszanki odżywczej (diety) w zależności od produktu.

Przyrządy te powinny mieć:

-    komorę kroplową,

-    zacisk rolkowy do regulacji wlewu (w przypadku metody grawitacyjnej),

-    łącznik „Y” (dostęp) do przepłukiwania lub do podawania leków,

-    silikonową wstawkę, jeśli jest przeznaczony do podawania diety przez pompę perystaltyczną.

•    Strzykawka 100 ml (do sprawdzenia zalegania lub podania posiłku metodą porcji).

•    Zacisk.

•    Pojemnik z mieszanką odżywczą (dietą) zleconą przez lekarza.

Rodzaje diet:

Wytworzone przemysłowo:

- „instant” (w proszku) rozpuszcza się w wodzie w odpowiednich proporcjach z zachowaniem zasad aseptyki:

669