Gatunek ten ma pleclię listkowato-krzaczkowata, wiotka i giętka, przytwierdzona do podłoża tarczka czef>na. Górna strona pluchy ma barwę szarozielona lub żółtawa, dolna jest biaława, delikatnie żyłkowana. Makia tarniowa w wielu krajach europejskich nazywana jest „mchem dębowym", chociaż wyrasta na różnych gatunkach drzew liściastych.
Mąklik otrębiasty
Piecha ma formę nieregularna, krzaczkowata lub listkowato-krzaczko-wata, osiągającą ok. 10 cm długości. Górna strona pluchy ma barwę szara, jest gęsto pokryta wyrostkami; dolna strona jest czarna, ku szczytom odcinków różowo-bialawa.
Porost ten występuję na drzewach i skałach. Spotyka się go coraz rzadziej.
Tarczynka dziurkowana
Porost ten ma kształt rozety o średnicy dochodzącej do 10 cm. Często dobrze wykształcona jest tylko |x>lowa łub część rozetki. Piechę ma listkowab), głęboko podzielona, barwy szarozielonkawej, na końcach odcinków często brunatno nabieglej. Odcinki sa wielokrotnie podzielone, ściśle przylegające do siebie brzegami, z drobnymi otworkami w górnej warstwie korowej.
Rośnie na korze różnych drzew liściastych, rzadziej iglastych.
Granicznik płucnik
Osiaga 20-30 cm średnicy. Piechę ma miękka, lislkowata, oliwkowo-zielona do brunatnej. Odcinki szerokie (0,5-3 cm), wrębne, o zaokrąglonych zatokach, na końcach tępe. Górna stiona plechy pomarszczona, z wgłębieniami obramowanymi listewkami, które tworzą siateczkę - wyglądem swym przypomina strukturę płuca. Dolna strona plechy jest jaśniejsza.
Porost ten związany jest z pierwotnymi lasami liściastymi. Dawniej dość często spotykany, obecnie jest gatunkiem ginącym.
i/s/Mtea msian
51