Ten niewielki krzew (15-50 cni wysokości) występuje na torfowiskach i /atorfionych lakach, głównie wzdłuż Bałtyku.
Ma igiełkowate liście długości 4-7 mm, osadzone po 3-4 w okółkach. Charakterystyczne s<i dość' duże (ok. 7-min), jasnoróżowe dzwonkowate kwiaty, zebrane po 4-15 w szczytowe baldachogrona. Roślina kwitnie od lipca do września. Chętnie odwiedzana jest przez pszczo-łowate, ponieważ zawiera duże ilości nektaru.
jest zimozielona krzewinka o płożących się i zakorzeniających pędach, często tworzących kobierce. Liście ma ciemnozielone, lśniące, eliptyczne lub lancetowate, z krótkimi ogonkami, osadzone na łodygach naprzeciwległe. Od marca do maja w kątach górnych liści pojawiają się na długich szypułkach liliowoniebieskie kwiaty. Osiągają one średnicę ok. 2,5 cm, są oblipidowe, mają zrosłopłatkową koronę z 5 łatkami. Owocem barwinka jest podwójny mieszek zawierający drobne nasiona. Wszystkie części tej rośliny są trujące. Barwinek pospolity jest także rośliną leczniczą, stosowaną już w starożytności. Działa rożkurczająco na naczynia krwionośne, hamuje krwawienia, poprawia przemianę materii i uśmierza ból głowy czy zębów. Bywa też używany do sporządzania płynu do płukania jamy ustnej przy zapaleniu błon śluzowych. Ze względu na duże właściwości toksyczne roślinę tę powinno się jednak stosować jedynie pod kontrolą lekarza. Barwinek pospolity występuje w stanie naturalnym w lasach liściastych. zarówno na nizinach, jak i w niższych partiach gór, ale obecnie jest coraz rzadziej spotykany. Często jest uprawiany jako roślina ozdobna. Istnieje wiele odmian barwnych (różowe, czerwone, mie-dzianożółte i białe). Barwinek rozmnaża się dość łatwo przez dzielenie ukorzenionych części roślin.
29