Jest porostem naziemnym, barwy szaropopielatej lub sinawoszarej rosnącym w skupionych murawkach. Fragmenty plechy rosnące ku górze (tzw. podecj.il maja formę drzewkowalych trzoneczków, gęsto obok siebie wyrastających, sztywnych (3-10 cm wysokości), o gałązkach szczytowych brunatnych, łukowato zgiętych, zwróconych wyraźnie w jedna stronę.
Chrobotek reniferowy rośnie na glebach kwaśnych, dobrze znosi susze i silne nasłonecznienie. Występuję w borach sosnowych, na wrzosowiskach, w miejscach piaszczystych. Jest gatunkiem tworzącym zwarte pokrywy w tundrze, na północy Europy, gdzie jest jednym / głównych pokarmów reniferów.
Z pokroju |xxłobny do chrobotka reniferowego, lecz różniący się głównie białawożółtawa luli zielonkawa barwa płochy oraz gałązkami szczytowymi niezbyt wyraźnie brunatniejącymi i mniej łukowato wygiętymi. Występuje dość często wspólnie z gatunkiem wyżej opisanym, w borach sosnowych, rzadziej w miejscach odsłoniętych, na wrzosowiskach i torfowiskach.
Jest jednym z najrzadziej spotykanych w Polsce chrobotków. Podecja ma krzaczkowate, bez wyraźnej głównej gałązki, osiągające wysokość 5-15 cm, barwy jasnosłomkowoj lub jasnozielonkawej, na szczytach nie brązowiejące i bez łukowatego zgięcia charakterystycznego dla poprzednich gatunków.
Chrobotek alpejski występuje tylko w północnej i wsch<xlniej części naszego kraju oraz w górach - od regla górnego po piętro halne (wszędzie dość rzadko).
61