348 Poznaj Linux
Skrypty to jeden z najpopularniejszych typów programów spotykanych w systemach uniksowych. Są proste do napisania i modyfikowania i potrafią korzystać z zewnętrznych programów (oraz z innych skryptów), automatyzując złożone operacje i umożliwiając ich przeprowadzanie za pomocą pojedynczego polecenia.
Po otwarciu sesji, zanim jeszcze ujrzymy znak gotowości $, shell uruchamia skrypt definiujący środowisko aktualnego użytkownika. Prawie wszystkie elementy konfiguracji systemu i urządzeń sieciowych są sterowane przez skrypty. Zwykły użytkownik Linuksa może korzystając ze skryptów znacząco poprawić wydajność pracy. Dla administratora znajomość skryptów jest warunkiem posiadania sprawnego i wydajnego systemu.
Skrypty linuksowe są ściśle spokrewnione z programami wsadowymi w systemie DOS, jednak w przeciwieństwie do nich udostępniają zaawansowane mechanizmy programistyczne (podobnie jak konwencjonalne języki programowania). O tworzeniu skryptów w różnych shellach napisano już wiele książek; tutaj zajmiemy się tylko najpopularniejszym w dystrybucji Red Hat shellem basti.
Dobre zwyczaje programistyczne
Dobrze napisane skrypty są łatwe w odczytaniu i zrozumieniu. Należy o tym pamiętać, jeśli zajdzie potrzeba zmodyfikowania danego skryptu przez inną osobę lub po upływie długiego czasu od jego powstania. Źle napisany kod jest nieczytelny. Nie oszukujmy się, że zapamiętamy to, co pisaliśmy (lub tym bardziej, że zrozumiemy to. co napisał ktoś inny), jeśli kod programu nie został poprawnie sformatowany. Nie lubię wygłaszać kazań, ale analizując zawarte w niniejszym rozdziale przykłady musimy pamiętać, że wcięcia i komentarze służą lepszemu zrozumieniu kodu przez nas samych i innych użytkowników, którzy będą musieli nad nim pracować.
Prosty skiypt składa się z zestawu zwyczajnych poleceń danego shełla - takich samych jak tc, które wpisujemy w wierszu poleceń. Aby poprawić czytelność skryptu, między poleceniami można umieszczać linijki komentarzy, poprzedzając każdą z nich znakiem #.
Wcięcia są ważnym narzędziem umożliwiającym zrozumienie działania, kodu kiedy stanie się on bardzo złożony. Podobną funkcję pełnią puste linijki. Nie przesadzajmy jednak - zbyt duża liczba wcięć i pustych linijek nie przyczyni się do poprawienia czytelności skryptu!