• •
FARBY AKRYLOWE W PRAKTYCE
162
161
160
'■W
O
di
l]
—y ~ isj
ni czarao.
f:
córą naste rwaniu taś * —.boi dali Ta synti i .r elemen isr- zh Żor akr.1 ". n i i :• z" losować w
163
Ryc. 160. Aby zamalować tło bez obawy zabrudzenia wcześniej pomalowanych fragmentów, trzeba raz jeszcze osłonić stół maską. Teraz malarz przykleja nieco taśmy maskującej, wyznaczając obszar odpowiadający podłodze.
Ryc. 161. Łatwo było pomalować podłogę. Dzięki masce i taśmie maskującej, wystarczyło tylko wypełnić farbą odpowiedni obszar płótna.
Ochrona z taśmy klejącej
Artysta skończył pracę z maskami pokrywającymi stół. Teraz pora na zajęcie się tłem oraz podłogą. Aby ułatwić sobie to zadanie, Jordi Martorell ponownie zakrywa blat stołu maską, aby nie naruszyć pędzlem jego konturów.
Nakładając maskującą taśmę, oddzielającą tło od podłogi, malarz może dokładnie pokryć podłogę farbą. Używa do tego celu jasnego błękitu ultramarynowego: Martorell zdecydował się na wprowadzenie jasnych kolorów w tle, aby stworzyć kontrast z szarościami stołu. Ta nagła decyzja -pamiętaj, że zaczął pracę od biało-czarne
go szkicu - wynikła z faktu, że jasne barwy doskonale pasują do obrazu o takiej wielkości i prostocie.
Zamalowawszy tło żółcienią kadmową, artysta powtarza tę samą procedurę przy podłodze, chroniąc jej brzeg taśmą maskującą.
Ryc. 162. Tło przeszło ten sam proces co podłoga: z maską na stole i taśmą maskującą chroniącą brzeg podłogi, przyklejoną pod dolną krawędzią tła.
Ryc. 163. Chroniącej taśmy maskującej użyto też, aby otrzymać obszary czarne. Teraz wystarczy tylko dodać jeszcze trochę farby na podłogę, a obraz będzie skończony.
=VC 164 Ac/ <jcJq. JorcfM • taśrr. r-.zr e co zn ę zaś *ri-r«ssa coc a cc as-egea.
-’.c '65 CXou - e ostryer ca-: cc er arr.
-^fr~ aż* 'reres^ącs e*a —e:oca pracy I 3'a* ci ac 'ez- :a: ca '■rzr e
62