scan0085 (8)

FARBY AKRYLOWE W PRAKTYCE

231

Określanie przestrzeni

Istnieje wiele sposobów na rozwiązanie problemu głębi, zależnie od stylu malarza i natury tematu. W tym obrazie przestrzeń jest szczególnie ważna, zarówno jeśli chodzi o przedmioty znajdujące się w pokoju, jak i pusty obszar pośrodku. Perspektywę widać w zanikających liniach wielkiego okna po lewej, mimo że nie można ująć jej w kategoriach matematycznych. Pole widzenia, obejmujące pracownię, jest szersze, niż gdyby głowa widza była nieruchoma: odległość oddzielającą prawą cześć kompozycji od lewej można objąć jedynie obracając głowę. Jak już być może wiesz, tradycyjna perspektywa malarska wymaga jednego punktu obserwacyjnego, w przeciwnym bowiem razie wielkości i wymiary gubią się. Jednak, jak udowodnili impresjoniści, naturalny sposób postrzegania nie podlega perspektywie, lecz wynika z percepcji czy też następujących po sobie „rzutów oka”, które łącząc się dają pojęcie o otaczającej przestrzeni. Cezanne zajmował się tym sposobem postrzegania głębi i w jego obrazach przestrzeń oddawana jest bardziej intuicyjnie niż rozumowo, bardziej za pomocą barw niż znikających linii. Podczas całego procesu malarskiego wciąż następuje uzgadnianie tego, co widzą oczy z tym, czego wymagają prawa przedstawiania, między płaszczyzną a głębią, przez co powstaje złudzenie przestrzeni. Kontury maluje się tak, że zdają się płaskie, choć zarazem wyrażają przestrzeń.

Złamane kolory

Jako uzupełnienie j as nych, n asyconych barw, takich jak czerwienie, żółcienie i zielenie, trzeba dodać nieco złamanych odcieni, o tej samej tonacji ogólnej: czerwieni wpadających we fiołkoworóżowy lub szary, szarzejącej sjeny itd. Widać to w odcieniach obrusa, który w górnej części, dzięki grze światła, jest wyblakły i zszarzały. Obecność złamanych tonów jest ważna również w innych motywach. Niektóre z tych kolorów uzyskuje się na palecie, łącząc barwy dopełniające, inne nakładane są bezpośrednio na płótno i potem pokrywane kolorem dopełniającym. Dzięki substancji opóźniającej wysychanie akryli malarka może uzyskiwać mieszanki bezpośrednio na płótnie, zupełnie jak przy pracy farbami olejnymi. Bez tej substancji takich efektów nic dałoby się osiągnąć, malując akrylami, lub byłoby to niezwykle trudne.

232

Ryc. 231. Artystka umie odnaleźć w każdym temacie radość kolorystyczną. Grzbiety książer dobrze nadają się do zademonstrowania te umiejętności. Każd\ z nich to niewielki ślad pędzla, zaś razem tworzą wesołą, wielokolorową mozaikę.

Ryc. 232. Caritat posłużyła się perspektywą, by wyrazić przestrzeń malarską. teraz zaś mistrzowsko wykorzystuje kolory dopasowując odcienie i odkrywając wszędzie nowe tony - zawsze takie. jak trzeba.

90