Scan0086 (12)

Rzeczowniki zakończone na -ión tracą w liczbie mnogiej akcent graficzny, la información -♦ las informaciones

W rzeczownikach zakończonych na -z końcówka liczby mnogiej brzmi -ces. la vez -» las veces.

2.3.    Nazwy zawodów i profesji w rodzaju męskim i żeńskim

Większość rzeczowników będących nazwami osób lub profesji ma w rodzaju męskim końcówkę -o. która w rodzaju żeńskim zastępowana jest końcówką -a

el camarero    kelner    la    camarera    kelnerka

el cocinero    kucharz    la    cocine^a    kucharka

Kiedy rzeczownik opisujący osobę lub profesję zakończony jest w rodzaju męskim na -or wówczas tworząc rodzaj żeński dodajemy końcówkę -a

el profesor    nauczyciel    la    profesora    nauczycielka

Rzeczowniki zakończone na -e tworzą rodzaj żeński przez zmianę końcówki na -a lub pozostają niezmienione

el jefe    szef    la    jefa    szefowa

el gerente    kierownik    la    gerente    kierowniczka

el cantante    śpiewak, piosenkarz    la cantante    śpiewaczka, piosenkarka

Rzeczowniki zakończone na -ista me ulegają zmianie w rodzaju żeńskim.

el taxista    taksówkarz    la    taxista    kobieta taksówkarz

Liczbę mnogą tworzymy tak samo jak w przypadku innych rzeczowników. Jeśli rzeczownik w liczbie pojedynczej zakończony jest na samogłoskę, liczbę mnogą tworzymy przez dodanie końcówki -s.

el camarero — los camareros    la camarera -* las camareras

el gerente -* los gerentes    la taxista    — las taxista$

Jeśli rzeczownik w liczbie pojedynczej zakończony jest na spółgłoskę, w liczbie mnogiej dodajemy końcówkę -es.

el profesor —    los profesores

2.4.    Wielkie i małe litery

W języku hiszpańskim, podobnie jak w polskim, wielką literą piszemy nazwy i imiona własne, nazwy miast i krajów oraz instytucji.

Na przykład Straż Pożarna jako instytucja pisana jest wielką literą; los Bom-beros.

182 ciento ochento y dos

Wyraz strażacy piszemy jednak, jak w języku polskimi, matą literą: los bomberos

2.5. Nazwy narodowości

Nazwy narodowości mają w języku hiszpańskim formy rodzaju męskiego i żeńskiego.

Rzeczowniki zakończone w rodzaju męskim na -o mają w rodzaju żeńskim końcówkę -a. Rzeczowniki zakończone na spółgłoskę tworzą rodzaj żeński przez dodanie końcówki -a.

rodzaj męski		rodzaj żeński
el italiano	Wioch	la italiana	Włoszka
el frances	Francuz	la francesa	Francuzka
el espańol	Hiszpan	la espańola	Hiszpanka

Liczbę mnogą rzeczowników opisujących narodowości tworzymy identycz nie jak w przypadku pozostałych rzeczowników, na przykład los italianos. los franceses. las espańolas

Rzeczowniki zakończone na -es (frances) tracą w liczbie mnogiej akcent graficzny. Tylko niektóre nazwy narodowości mają taką samą formę w ro-

dzaju męskim	2eńskim.
rodzaj męski		rodzaj żeński
el belga	Belg	la belga Belgijka
el arabe	Arab	la arabe Arabka

Język danego kraju ma zawsze taką samą nazwę, jak rzeczownik opisujący narodowość w rodzaju męskim;

el polaco język polski el italiano język -/Jośki el espańol język hiszpański

2.6. Rzeczowniki opisujące pokrewieństwo

Rzeczowniki rodzaju męskiego w liczbie mnogiej opisujące osoby mogą oznaczać tylko męzczyzn. mężczyzn i kobiety lub tednego męzczyznę i jed-

ną kobietę:
el hermano	brat — los hermanos
el hljo	syn — los hijos
el padre	ojciec — los padres
el abueio	dziadek -* los abuelos
el ti'o	wujek — los tios
el profesor	nauczycie! — los profesores

rodzehstwo

synowie: synowie i córki; dzieci ojcowie: ojciec i matka; rodzice dziadkowie: dziadek / babcia wujkowie; wujkowie i ciotki; wujostwo

i nauczyaelkj; grono pedagogiczne ciento ochento y tres 1 83