Scan10103 (2)

Chrząstka tarczowa ta

Tchawica

Pierwsze żebro

Prawa tętnica & Prawa żyła podobc

Rękojeść mostka Lewa żyła podobojczykowa

Ryc. 9.3. Anatomia żyły szyjnej wewnętrznej i żyły podobojczykowej

viak: następstwo nieudanej kaniulacji.

naczynienie płynów lub leków: stopień uszkodze-okolicznych tkanek zależy w pierwszym rzędzie rodzaju płynu, który wydostał się poza naczynie.

zkodzenie leżących w pobliżu okolicznych Jktur.

::or powietrzny: dochodzi do niego gdy ciśnienie żyłach jest niższe niż w prawej połowie serca, itek czego powietrze ulega zassaniu do żyły gdy zostaje przypadkowo wstrzyknięte. Zagroże-tym powikłaniem jest najwyższe gdy cewnikuje żyłę szyjną zewnętrzną albo żyły centralne.

:ięcie końca kaniuli: na skutek tego fragment ka-dostaje się do krążenia. Zwykle jest to następ-ponownego wprowadzenia igły po jej uprzed-wyjęciu; bezpieczniej jest wycofać całą kaniulę nowie próbę kaniulacji w innym miejscu.

ma pozne

tlenie żyły (zakrzepowe zapalenie żyły): zależy : czasu utrzymywania kaniuli oraz rodzaju stoso-ych płynów i leków; najczęściej przyczyną jest ue stężenie podawanych leków, skrajne ności pH lub wysoka osmolarność płynów.

ilenie skóry i tkanki podskórnej (ceilulitis):

■de w następstwie nieprzestrzegania aseptyki, jgotrwałego wykorzystywania kaniuli lub też cieku płynów poza naczynia.

ZA POSHEDNKnwea ŻfŁ

jnkacb-gdy zapadnięcie się naczyń żylnych kaniulację na obwodzie, rozwiązaniem może do krążenia za pośrednictwem żył central-³onadto leki podawane tą drogą szybciej docie-serca. Żyły centralne są jednak położone głę-ść blisko tętnic, nerwów i innych ważnych dla jktur. Ich kaniulacja wymaga większych umie-i praktyki niż kaniulacja żył obwodowych, zwy-3czne jest też przerwanie zabiegów resuscyta-c. W związku z tym opisanych dalej metod nie się mniej doświadczonym ratownikom. Gdy nie jje się dostępem do żył centralnych dostęp do żył obwodowych jest wystarczający.

zęściej wykorzystywanych żył centralnych na-szyjna wewnętrzna i żyła podobojczykowa. National Institute for Clinical Excellence zarekomendował wykonywanie kaniulacji żył centralnych pod kontrolą USG. Nie ma to praktycznego znaczenia podczas resuscytacji, ale po przywróceniu spontanicznego krążenia i w rękach doświadczonej osoby może się okazać pomocne.

ANATOMIA ŻYŁ CENTRALNYCH

Żyła szyjna wewnętrzna (ryc. 9.3):

•    Położona jest na szyi bocznie w stosunku do tętnicy szyjnej wspólnej.

•    Przebiega w trójkącie utworzonym przez mostkową i obojczykową głowę mięśnia mostkowo-oboj-czykowo-sutkowego.

•    Łączy się z żyłą podobojczykową ku tyłowi od stawu mostkowo-obojczykowego i tworzy wraz z nią żyłę ramienno-głowową.

•    Z żyłą szyjną wewnętrzną sąsiadują na szyi nerwy czaszkowe IX—XII i nerw przeponowy.

Prawa żyła szyjn

Żyła podobojczykowa (ryc. 9.3):

•    Przebiega do tyłu od przyśrodkowej jednej trzeciej obojczyka, a do przodu od tętnicy podobojczykowej.

•    Łączy się ona z żyłą szyjną wewnętrzną.

sprzęt

Do kaniulacji żył centralnych można używać cewników na igle, lecz dłuższych niż wprowadzane do żył obwodowych; jakkolwiek częściej korzysta się z techniki Seldingera:

ALS 101

Europejska Rada Resuscytacji