RODZINY ZWRACAJĄCE UWAGĘ NA PRESTIŻ MATERIALNY (7 NA 36. CZYLI PRAWIE 1/5)
W badaniach były to rodziny o dobrych warunkach bytowych, zwykle z jednym lub dwojgiem dzieci. Rodzice swój c/as maksymalnie przeznaczali na pracę zawodową i/lub prace w gospodarstwie, a dzieci same organizowały sobie gry i zabawy. Przeważnie miały osobny telewizor we własnym pokoju. Dostarczano też im gier, kaset komputerowych i magnetowidowych. Jeśli była możliwość (bez dowożenia), dzieci chodziły na zajęcia dodatkowe w szkole (mogły być nawet częściowo odpłatne). W tych rodzinach bywały okazjonalne wyjazdy, jednak głównie o charakterze rodzinno-towarzyskim. W okresie wakacji rodziny wspólnie wyjeżdżały na wczasy. Mimo to rodzice słabo orientują się w zainteresowaniach dzieci, a one z kolei nie wydają się oczekiwać tego od nich. Wypoczynek w łych rodzinach z założenia jest sprawą indywidualną, nic wymagającą troski czy przemyśleń dorosłych.:
RODZINY O PRZYPADKOWOŚCI ELEMENTÓW ŻYCIA KULTURALNEGO (14 RODZIN NA 36)
Stanowiły w badanych środowiskach grupy najliczniejsze. Chaiaktcryzowa-ło je jednoczesne występowanie elementów „kultury miłości" (przebywanie razem, rozmowy, wspólne prace, bez dostrzegalnych jednak preferencji prorodzinnych) i „kultury rzeczy” (eksponowanie nowych nabytków i ich firmowych marek). Sa.to rodziny o średnim lokalnie statusie materialnym, dążącym.usilnie do jego podwyższenia. Z badań problemów ubóstwa wynika, iż jest to typowe współcześnie zjawisko dla środowisk robotniczych, a wzmacnia to charakter lokalny społeczności, w której żyją(K. Perenz, 1995). Dzieci mają poczucie akceptacji dorosłych, mogą się spodziewać z ich strony życzliwych gestów wspólnego oglądania telewizji, ale już nic gier i zabaw (bo rodzice są zmęczeni). Te dzieci są najczęściej uczestnikami wszystkich zajęć dodatkowych w szkole (nie płatnych). Wycieczki rodzinne to wyjazdy do krewnych, bardzo rzadko do ZOO, cyrku, ale bywają. Rodzice chcą dzieciom uatrakcyjnić wakacje, ferie zimowe czy wiosenne, ale znaczenie pierwszoplanowe mają opłaty.